Марко 15

Macedonian New Testament

11) Исус на сослушување пред Пилат

(Мт. 27:1-2, 11-14; Лк. 23:1-5; Јвн. 18:28-38) 15 Рано утредента, свештеничките поглавари, народните старешини и вероучителите се состанаа заедно со Врховниот совет. Тие Го врзаа Исуса и Го одведоа кај римскиот гувернер Пилат, предавајќи го во негова надлежност.

² Пилат почна да Го испрашува: „Ти ли си Царот на Евреите?“ Исус му одговори: „Самиот го велиш тоа.“

³ Свештеничките поглавари изнесуваа жестоки обвиненија против Исус. ⁴ Пилат повторно Го праша: „Зар нема ништо да кажеш на овие тешки обвиненија против Тебе?“ ⁵ Но Исус на ништо повеќе не одговараше, на што Пилат многу се чудеше.

12) Смртна казна за Исус

(Мт. 27:15-26; Лк. 23:13-25; Јвн. 18:39-19:16) ⁶ А на секој празник Пасха гувернерот им пушташе од затвор еден затвореник, по избор на народот. ⁷ Во тоа време в затвор беше еден човек по име Бараба, уапсен заедно со други бунтовници кои за време на еден бунт извршиле убиства. ⁸ Народот се качи горе кај Пилат и побара да им пушти еден затвореник, како и обично.

⁹ Пилат ги праша: „Сакате ли да ви Го пуштам Царот на Евреите?“ ¹⁰ Пилат знаеше дека свештеничките поглавари му го доведоа Исуса од завист.

¹¹ Но свештеничките поглавари го наговорија народот од Пилат да бара ослободување на Бараба. ¹² Пилат повторно му се обрати на народот, прашувајќи го: „А што да правам со овој човек што Го нарекувате Цар на Евреите?“ ¹³ Тие гласно извикаа: „Распни Го на крст!“

¹⁴ Пилат ги праша: „А какво злосторство извршил?“ Но тие уште погласно викаа: „Распни Го на крст!“

¹⁵ Тогаш Пилат, сакајќи да ја задоволи толпата, го ослободи Бараба, а Исуса Го предаде на камшикување, а потоа и на римските војници да Го распнат.

Војниците Го понижуваат Исуса

(Мт. 27:27-30; Јвн. 19:2-3) ¹⁶ Војниците Го воведоа Исуса во дворот на палатата, во таканаречениот ,преториј‘ и повикаа уште цела чета војници. ¹⁷ Му облекоа црвена наметка^[a], а на главата Му ставија венец исплетен од трнови гранчиња. ¹⁸ Потоа почнаа да Му се подбиваат, викајќи: „Здраво, Цару на Евреите!“ ¹⁹ Го удираа по главата со стап, Го плукаа и Му се клањаа, преправајќи се дека Го обожаваат.

²⁰ Откако доволно се подбиваа со Исус, Му ја соблекоа црвената наметка и повторно Му ја облекоа Неговата облека. Потоа Го поведоа на распнување. ²¹ Натераа еден случаен минувач, кој се враќаше од полето, да го носи крстот за распнување на Исус. Човекот се викаше Симон и по потекло беше од Киренеја^[b]. Тој им беше татко на Александар и на Руфус.

13) Распнувањето на Исус

(Мт. 27:31-44; Лк. 23:27-43; Јвн. 19:17-27) ²² Војниците Го одведоа Исуса на Голгота, што во превод значи ,Череп‘^[c]. ²³ Таму се обидоа да Му дадат да се напие вино помешано со една горчлива течност за ублажување на болките, но Тој не сакаше да го пие.

²⁴ Го распнаа Исуса на крст, а Неговата облека со жрепка си ја разделија меѓу себе. ²⁵ Беше околу девет^[d] часот претпладне кога Го распнаа Исуса. ²⁶ Поставија и натпис кој ја опишуваше Неговата вина. Натписот гласеше: „Цар на Евреите“. ²⁷ Заедно со Исус распнаа и двајца злосторници: едниот од десната, а другиот од левата страна на Исус. ^28 [e]

Минувачите Го навредуваат Исуса

²⁹ Минувачите Го навредуваа Исуса, нишаа глави и говореа: „Ти што тврдеше дека ќе ни го урнеш храмот и за три дена повторно ќе го изградиш, ³⁰ слези од крстот и спаси се!“

³¹ На сличен начин Му се подбиваа и свештеничките поглавари и вероучителите, велејќи: „Други спасуваше, а Самиот не може да се спаси! ³² Ако е Тој Месијата и царот на Израел - нека слезе сега од крстот! Да видиме, па ќе поверуваме!“ Го навредуваа дури и оние што беа распнати со Него.

14) Смртта на Исус

(Мт. 27:45-56; Лк. 23:44-49; Јвн. 19:28-30) ³³ Напладне^[f] се спушти густа темнина по целата земја и траеше до петнаесет^[g] часот. ³⁴ Во петнаесет часот, Исус извика со силен глас: „Ели, Ели, л’мах ш’вактани!?“ Тоа значи: „Боже Мој, Боже Мој, зошто Ме остави^[h]?“

³⁵ Некои од присутните го слушнаа ова, но погрешно го разбраа, па рекоа: „Го довикува Илија^[i]!“ ³⁶ Еден од нив веднаш истрча, натопи сунѓер во оцет, го закачи на врвот од трска и Му понуди на Исус да се напие. Потоа рече: „Чекајте да видиме дали ќе се појави Илија да Го симне!“

³⁷ Исус уште еднаш извика со силен глас и умре.

³⁸ Во истиот момент, завесата^[j] во храмот се расцепи на два дела, озгора додолу.

³⁹ Таму, спроти Исус, стоеше и еден римски офицер. Кога Тој виде како умре Исус, рече: „Овој човек навистина беше Божјиот Син!“

Побожните жени на Голгота

⁴⁰ Тука, на Голгота, беа и извесен број жени, кои оддалеку набљудуваа. Меѓу нив беа: Марија од Магдала, Марија - мајката на браќата Јаков помладиот и Јосиф, потоа Салома и многу други. ⁴¹ Овие жени дојдоа во Ерусалим заедно со Исус, а со Него одеа и Му помагаа уште во Галилеја.

15) Погребот на Исус

(Мт. 27:57-61; Лк. 23:50-56; Јвн. 19: 38-42) ⁴² Настапи вечерта, спроти сабота, кога Евреите се подготвуваат за саботен одмор. ⁴³ Еден човек, по име Јосиф, од Ариматеја, кој беше истакнат член на еврејскиот Врховен совет, а и самиот го очекуваше Божјото царство, храбро влезе кај Пилат и Го побара телото на Исус.

⁴⁴ Пилат се изненади дека Исус веќе умрел, па го повика одговорниот офицер за да провери колку време има откако Исус умрел. ⁴⁵ Штом ја доби оваа информација, Пилат му одобри на Јосиф да го земе Исусовото мртво тело.

⁴⁶ Јосиф купи платно, го симна телото на Исус од крстот и го завитка во платното. Потоа го положи во гробницата што беше издлабена во карпа и влезот го затвори со голем камен.

⁴⁷ Марија од Магдала и другата Марија - мајката на Јосиф - внимателно гледаа каде беше положено телото на Исус.