Марко 9

Macedonian New Testament

Преобразувањето на Исус во славно тело

(Мт. 17:1-13; Лк. 9:28-36) 9 Во продолжение Исус рече: „Ве уверувам дека меѓу овде присутните има некои што ќе го видат стапувањето во сила на Божјото царство уште пред да умрат!“

² Шест дена по ова, Исус ги зеде со Себе Петар, Јаков и Јован и ги поведе насамо на една висока планина. Таму, пред нивните очи Тој се преобрази, така што ³ облеката му стана блескаво-бела, како што не би можела да се избели со ниедно белило на Земјата! ⁴ Заедно со Него се појавија и Мојсеј и пророкот Илија кои разговараа со Исус.

⁵ Тогаш Петар Му рече на Исус: „Учителе! Колку ни е убаво овде! Да направиме три колиби: една за Тебе, една за Мојсеј и една за Илија.“ ⁶ Ова го рече не знаејќи што друго да каже, зашто тие беа многу исплашени. ⁷ Во тој момент ги засени еден густ облак, а од облакот проговори глас: „Ова е Мојот Син, Мојот Љубимец; Него слушајте Го.“ ⁸ Учениците тогаш се обѕрнаа околу себе, но Го видоа само Исуса и никој друг.

Прашањето за очекуваниот „Илија“

⁹ Додека слегуваа од планината, Исус им рече: „Никому не кажувајте му за ова што го видовте, додека Синот Човечки^[a] не воскресне од мртвите.“ ¹⁰ Тие Го послушаа, но меѓу себе се прашуваа: „Што сакаше да каже со воскреснувањето од мртвите?“

¹¹ Потоа учениците Го прашаа Исуса: „Зошто вероучителите велат дека пред да се појави Месијата, треба да дојде Илија?“ ¹² Исус им одговори: „Бездруго, најпрво ќе дојде Илија, за да подготви сe. Но, зар Светото Писмо не го вели и тоа дека Синот Човечки многу ќе настрада и дека ќе биде отфрлен? ¹³ Ве уверувам дека Илија веќе дојде, но луѓето постапија со него како што сакаа - токму како што е претскажано во Светото Писмо!“

Исус исцелува епилептичар

(Мт. 17:14-20; Лк. 9:37-43а) ¹⁴ Кога Исус и тројцата Негови ученици се вратија кај другите ученици, забележаа голема толпа народ и вероучители како се расправаат со нив. ¹⁵ Луѓето се изненадија при појавата на Исус и веднаш Му потрчаа во пресрет да Го поздрават. ¹⁶ Исус ги запраша: „За што се расправавте?“ ¹⁷ Еден човек од народот Му одговори: „Учителе! Го носев син ми кај Тебе. Обземен е од демонски дух и нем е. ¹⁸ Кога ќе добие напад паѓа наземи, устата му пени, крцка со забите и се вкочанува. Ги замолив Твоите ученици да го ослободат од демонскиот дух, но тие не можеа.“

¹⁹ Тогаш Исус рече: „Ах, безверен народе! До кога ќе морам да бидам со вас и да ве поднесувам!? Доведете го момчето кај Мене!“

²⁰ Го доведоа момчето. Кога демонскиот дух во него Го виде Исуса, веднаш го нападна момчето: тресејќи се, момчето падна на земјата, почна да се валка, а од устата му излегуваше пена. ²¹ Исус го праша таткото на момчето:

„Од кога му е вака?“

„Уште од детството“ - одговори таткото. ²² „Демонот во него честопати се обидува да го убие, фрлајќи го во оган или во вода. Ако можеш, те молам, смилувај ни се и помогни ни!“

²³ „Зошто велиш: ‚Ако можеш‘? Нема ништо невозможно за оној што има вера!“ - му одговори Исус.

²⁴ Со силен глас, таткото извика: „Верувам, но помогни ми да не се сомневам!“

²⁵ Кога Исус виде дека сe повеќе народ се собира, со строг глас му нареди на глувонемиот дух да излезе од момчето и никогаш повеќе да не се врати во него. ²⁶ Демонскиот дух вресна, силно го стресе момчето и излезе од него. Момчето за миг изгледаше како да е мртво, а така мислеа и насобраните луѓе. ²⁷ Но Исус го фати за рака и го исправи. Момчето застана на своите нозе.

²⁸ Кога Исус се врати дома, Неговите ученици насамо Го запрашаа: „Зошто ние не можевме да го истераме демонскиот дух?“

²⁹ Исус им одговори: „Овој вид демони можат да се избркаат само со молитва^[b].“

Исус вторпат ја навестува Својата смрт

(Мт. 17:22-23; Лк. 9:43б-45) ³⁰ Заминувајќи си оттаму, Исус и Неговите ученици патуваа низ покраината Галилеја. Исус не сакаше никој да дознае за тоа. ³¹ Тој сакаше да го мине времето поучувајќи ги само Своите ученици. Им зборуваше дека Тој, Синот Човечки, ќе им биде предаден на луѓето и дека тие ќе Го погубат, но и тоа дека три дена по погубувањето Тој ќе воскресне од мртвите. ³² Тие не сфаќаа за што зборува, а се плашеа да Го распрашуваат околу тоа.

Кој е најголем во Божјите очи?

(Мт. 18:1-5; Лк. 9:46-48) ³³ Потоа Исус и Неговите ученици отидоа во Неговата куќа во градот Кафарнаум. Таму, во куќата, Исус ги праша: „За што се расправавте по патот?“ ³⁴ Тие молчеа, бидејќи расправијата беше околу тоа, кој од нив е најважен. ³⁵ Седнувајќи, Исус ги повика дванаесеттемина Свои ученици да се соберат околу Него, па им рече: „Тој што сака почесно^[c] место меѓу вас, треба да им биде како слуга на сите!“

³⁶ Потоа Исус повика едно дете, го исправи пред нив, го гушна и рече: ³⁷ „Секој што во Мое име ќе прифати едно од овие деца, Ме прифаќа Мене. Прифаќајќи Ме Мене, Го прифаќа и Оној^[d] што Ме испрати.“

За и против Исус

(Лк. 9:49-50) ³⁸ Јован Му рече на Исус: „Учителе, сретнавме еден човек кој се користи со Твоето име и изгонува демони. Да му забраниме да го прави тоа, бидејќи тој не и припаѓа на нашата група!“ ³⁹ Но Исус им одговори на Своите ученици: „Немојте да му забранувате! Тој што извршува чуда во Мое име, нема толку лесно да се сврти против Мене. ⁴⁰ Кој не е против нас, тој е за нас. ⁴¹ Ве уверувам дека секој што ќе ви даде макар и чаша вода во Мое име, заради тоа што сте следбеници на Месијата, несомнено ќе биде награден.“

Наведување други на грешење

(Мт. 18:6-9; Лк. 17:1-2) ⁴² „Ако некој биде причинител за отстапување^[e] од верата во Мене на едно од овие најмаливе, подобро би му било да си стави воденички камен околу вратот и да се удави на дното од морето! ⁴³ Ако твојата рака те наведува на грев - отсечи ја! Подобро е да влезеш во вечниот живот со една рака, отколку со двете раце да завршиш во пеколот - во вечниот оган! ^{44 [f] 45} Ако твојата нога те наведува на грев - отсечи ја! Подобро е да влезеш во вечниот живот со една нога, отколку со две да бидеш фрлен во пеколот! ^{46 [g] 47} Ако твоето око те наведува на грев - ископај го! Подобро е да влезеш во Божјото царство со едно око, отколку со две очи да бидеш фрлен во пеколот. ⁴⁸ Таму црвот не престанува да гризе и огнот не престанува да гори^[h]! ⁴⁹ Имено, секој ќе биде со оган ‚посолен‘.

⁵⁰ Солта е добра, но ако солта облутави, како ќе и го вратите солениот вкус? Имајте ги својствата на солта во меѓусебните односи и ќе живеете во мир еден со друг.“