Писмо од апостол Павле до христијаните во

Рим

Авторство и поздрави

1 Од Павле, во служба на Исус Христос, повикан од Бог да бидам Негов апостол и да се посветам на проповедање на Радосната вест. ² Таа Радосна вест Бог уште одамна ја вети, преку Своите пророци во Светите писма. ³ Радосната вест зборува за Неговиот Син. Тој според Својата човечка природа беше потомок на царот Давид. ⁴ Што се однесува до Неговата божествена светост, огромна сила потврди дека Тој е Божјиот Син кога Бог Го воскресна од мртвите. Тоа е Исус Христос, нашиот Господ. ⁵ Преку Него и во Негово име Бог ни ја даде таа привилегија да бидеме Негови апостоли и да ги повикуваме луѓето од сите народи да веруваат во Бог и да Му бидат послушни.

⁶ Меѓу оние што се повикани да Му припаѓаат на Исус Христос сте и вие, ⁷ драги христијани во Рим. Вие сте Му мили на Бог и Тој ве повикува да бидете Негов свет народ.

Бог, нашиот Татко, и Господ Исус Христос нека ви бидат благонаклонети и нека ви дадат мир.

Благодарности на Бог

Готовност за проповедање во Рим

⁸ Најнапред сакам да Му заблагодарам на мојот Бог, преку Исус Христос, за сите вас, бидејќи за вашата вера се раскажува по целиот свет. ⁹ Бог, Кому јас Му служам со сето свое срце^[a] и ја проповедам Радосната вест за Неговиот Син, Тој ми е сведок дека во моите молитви постојано си спомнувам за вас.

¹⁰ Секогаш во моите молитви барам, ако е Божја волја, патот да ме наведе еднаш да дојдам кај вас.

¹¹ Копнеам да ве видам, за да можам да споделам со вас некој духовен дар, па да зацврснете. ¹² Сакам да ве охрабрам во вашата вера, но сакам и јас да се охрабрам од вас.

¹³ Сакам да знаете, драги пријатели, дека многупати посакував да дојдам кај вас, за да има плодови и меѓу вас од мојата работа, како што има меѓу другите народи. Но се досега бев спречен.

¹⁴ Се чувствувам должен и спрема просветените народи и спрема варварите, и спрема мудрите и спрема неразумните, ¹⁵ па, колку што тоа зависи од мене, желен сум да дојдам и кај вас во Рим, за да ви ја проповедам Радосната вест.

Спасението е преку вера

¹⁶ Не, јас не се срамам од Радосната вест за Христос. Таа е силата со која Бог ќе го спаси секој што верува: почнувајќи од Евреите, а потоа и другите народи. ¹⁷ Таа ни открива дека Бог не оправдува само преку вера. Токму тоа и го пишува во Светото Писмо: „Праведникот ќе живее преку вера^[b].“

¹⁸ Бог го излева Својот гнев од небото против сите безбожни и неправедни луѓе, што ја отфрлаат вистината^[c], ¹⁹ затоа што тие го имаат неопходното знаење за Бог, Кој кај сите нас го има всадено тоа знаење. ²⁰ Она што кај Бог е невидливо, имено Неговата вечна моќ и божествена природа, можат јасно да се согледаат уште од создавањето на светот и да се разберат преку се што е создадено. Затоа нема оправдување за оние што немаат почит спрема Бог.

²¹ Значи, тие знаат за Бог, но ниту Го почитуваат како Бог, ниту Му се благодарни. Напротив, си измислија свои богови, а умовите им се помрачија и збркаа. ²² Се сметаа за мудри, но испаднаа глупави. ²³ Наместо да Го слават бесмртниот Бог, тие слават ликови на смртни луѓе, на птици, четвороножни животни и влечуги.

²⁴ Затоа Бог ги препушти да ги води похотата на нивните срца, да се опогануваат, еден со друг да си ги обесчестуваат телата. ²⁵ Ја заменија вистината за Бог со лага, па му служат и му се поклонуваат на создаденото, а не на Создателот, Кој е благословен за вечни времиња. Амин!

²⁶ Поради тоа Бог ги препушти на нивните срамни страсти. Дури и нивните жени веќе не водат љубов на природен начин, туку прават противприродни работи. ²⁷ Истото го прават и мажите. Напуштајќи го природниот однос со жените, ги распалуваат страстите еден спрема друг, мажи со мажи прават срамни нешта и врз себе добиваат заслужена казна за својата расипаност.

²⁸ Бидејќи тие одбија да го прифатат Бога во своите умови, Тој ги препушти на нивните изопачени умови, да прават непристојни работи. ²⁹ Се исполнија со секаков вид неправедност, лошотија, алчност, злоба, завист, убиства, раздор, измама, подмолност и озборувања. ³⁰ Клеветат, Го мразат Бога, дрски се, арогантни, фалбаџии, постојано измислуваат нови начини да направат некое зло. Непослушни се спрема родителите, ³¹ неразумни, ветеното не го исполнуваат, бездушни се и безмилосни. ³² Иако знаат дека според Божјиот праведен Закон сите што така постапуваат заслужуваат смрт, сепак, не само што си тераат по свое, туку ги поттикнуваат и другите така да прават.