स्तोत्रसंहिता 104

Marathi Bible: Easy-to-Read Version

104 माझ्या आत्म्या, परमेश्वराची स्तुती कर.
    परमेश्वरा, माझ्या देवा, तू खूप महान आहेस.
तू तेज आणि गौरव पांघरले आहेस.
²     माणसाने अंगरखा घालावा तसा तू प्रकाश घालतोस.
तू आकाशाला पडद्या प्रमाणे पसरवितोस.
³     देवा, तू तुझे घर त्यांच्यावर बांधतोस.
तू दाटढगांचा रथाप्रमाणे उपयोग करतोस आणि
    वाऱ्याच्या पंखावर बसून तू आकाशातून संचार करतोस.
⁴ देवा, तू तुझ्या दूतांना वाऱ्यासारखे बनवलेस
    आणि तुझ्या सेवकांना अग्नीसारखे.
⁵ देवा, तू पृथ्वीला तिच्या पायावर अशा तऱ्हेने उभारलेस की
    तिचा कधीही नाश होणार नाही.
⁶ तू तिला पाण्याने गोधडीसारखे आच्छादलेस,
    पाण्याने डोंगरही झाकले गेले.
⁷ परंतु तू आज्ञा केलीस आणि पाणी ओसरले.
    देवा, तू पाण्याला दटावलेस आणि ते ओसरले.
⁸ पाणी डोंगरावरुन खाली दरीत वाहात गेले
    आणि नंतर ते तू त्याच्यासाठी केलेल्या जागेत गेले.
⁹ तू समुद्राला मर्यादा घातलीस आणि
    आता पाणी पृथ्वीला कधीही झाकून टाकणार नाही.

¹⁰ देवा, तू पाण्याला ओढ्यातून झऱ्यात जायला लावतोस.
    ते डोंगरातल्या झऱ्यातून खाली वाहात जाते.
¹¹ झरे सगळ्या रानटी श्वापदांना पाणी देतात.
    रानगाढवे देखील तिथे पाणी पिण्यासाठी येतात.
¹² पानपक्षी तेथे वस्ती करतात.
    ते जवळच्याच झाडांच्या फांद्यांवर बसून गातात.
¹³ देव डोंगरावर पाऊस पाठवतो.
    देवाने केलेल्या गोष्टी पृथ्वीला जे काही हवे ते सर्व देतात.
¹⁴ देव जनावरांना खाऊ घालण्यासाठी गवत उगवतो.
तो वाढवण्यासाठी आपल्याला वनस्पती देतो.
    त्या वनस्पती आपल्याला जमिनीतून अन्न देतात.
¹⁵ देव आपल्याला आनंदित करणारा द्राक्षारस देतो.
    आपली कातडी मऊ करणारे तेल देतो
    आणि आपल्याला बलवान बनवणारे अन्न देतो.

¹⁶ लबानोन मधले मोठे देवदार वूक्ष परमेश्वराचे आहेत.
    परमेश्वराने ती झाडे लावली आणि तो त्यांना लागणारे पाणी देतो.
¹⁷ पक्षी त्या झाडांत आपली घरटी बांधतात.
    मोठे करकोचे देवदारूच्या झाडातच राहातात.
¹⁸ रानबकऱ्या उंच पर्वतावर राहातात.
    मोठ मोठे खडक कोल्ह्यासारख्या प्राण्याची लपून बसायची जागा आहे.

¹⁹ देवा, तू आम्हाला सण केव्हा येतो ते कळण्यासाठी चंद्र दिलास
    आणि सूर्याला केव्हा मावळायचे ते नेहमीच कळते.
²⁰ तू काळोखाला रात्र केलेस अशा वेळी रानटी जनावरे बाहेर येतात
    आणि इकडे तिकडे फिरतात.
²¹ सिंह हल्ला करताना गर्जना करतात.
    जणू काही ते देवाकडे तू देत असलेल्या अन्नाची मागणी करीत आहेत.
²² नंतर सूर्य उगवतो आणि प्राणी
    आपापल्या घरी परत जाऊन विश्रांती घेतात.
²³ नंतर लोक त्यांचे काम करायला जातात
    आणि ते संध्याकाळपर्यंत काम करतात.

²⁴ परमेश्वरा, तू अनेक अद्भुत गोष्टी केल्या आहेस.
    तू केलेल्या गोष्टींनी पृथ्वी भरली आहे.
तू केलेल्या गोष्टींत आम्हाला तुझे शहाणपण दिसते.
²⁵ समुद्राकडे बघ, तो किती मोठा आहे!
    आणि त्यात किती तरी गोष्टी राहातात.
तिथे लहान मोठे प्राणी आहेत.
    मोजता न येण्याइतके.
²⁶ समुद्रात जहाजे जातात आणि लिव्याथान,
    तू निर्माण केलेला समुद्रप्राणी, समुद्रात खेळतो.

²⁷ देवा, या सगळ्या गोष्टी तुझ्यावर अवलंबून आहेत.
    तू त्यांना योग्य वेळी अन्न देतोस.
²⁸ देवा, तू सर्व प्राणीमात्रांना त्यांचे अन्न देतोस.
    तू तुझे अन्नाने भरलेले हात उघडतोस आणि ते त्यांची तृप्ती होईपर्यंत खातात.
²⁹ आणि जेव्हा तू त्यांच्यापासून दूर जातोस तेव्हा ते घाबरतात.
    त्यांचे आत्मे त्यांना सोडून जातात.
    ते अशक्त बनतात आणि मरतात आणि त्यांच्या शरीराची परत माती होते.
³⁰ पण परमेश्वरा, तू जेव्हा तुझा आत्मा पाठवतोस तेव्हा ते सशक्त होतात
    आणि तू जमीन पुन्हा नव्या सारखी करतोस.

³¹ परमेश्वराचे वैभव सदैव राहो!
    परमेश्वराला त्याने केलेल्या गोष्टींपासून आनंद मिळो.
³² परमेश्वराने पृथ्वीकडे नुसते बघितले तरी ती थरथर कापते.
    त्याने पर्वताला नुसता हात लावला तरी त्यातून धूर येईल.

³³ मी आयुष्यभर परमेश्वराला गाणे गाईन.
    मी जिवंत असे पर्यंत परमेश्वराचे गुणगान करीन.
³⁴ मी ज्या गोष्टी बोललो त्यामुळे त्याला आनंद झाला असेल असे मला वाटते.
    मी परमेश्वराजवळ आनंदी आहे.
³⁵ पाप पृथ्वीवरुन नाहीसे होवो.
    दुष्ट लोक कायमचे निघून जावोत.

माझ्या आत्म्या परमेश्वराची स्तुती कर.
    परमेश्वराची स्तुती कर.