พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมีมาถึงมีคาห์แห่งโมเรเชทในรัชกาลกษัตริย์โยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ ต่อไปนี้คือนิมิตที่มีคาห์เห็นเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม

ประชาชาติทั้งสิ้นเอ๋ยจงฟังเถิด
โลกและทุกคนที่อยู่ในโลกจงฟัง
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจะเป็นพยานกล่าวโทษท่าน
องค์พระผู้เป็นเจ้าจากพระวิหารศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์

คำพิพากษาสะมาเรียและเยรูซาเล็ม

ดูเถิด! องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังเสด็จจากที่ประทับ
พระองค์เสด็จลงมาและทรงดำเนินอยู่บนเบื้องสูงของโลก
ภูเขาหลอมละลายใต้พระองค์
และหุบเขาต่างๆ แยกออก
เหมือนขี้ผึ้งถูกลนไฟ
และเหมือนน้ำถาโถมลงมาตามลาดเขา
ทั้งหมดนี้เนื่องมาจากการล่วงละเมิดของยาโคบ
เนื่องด้วยบาปทั้งหลายของพงศ์พันธุ์อิสราเอล
ยาโคบล่วงละเมิดอะไร?
ไม่ใช่สะมาเรียหรอกหรือ?
สถานบูชาบนที่สูงของยูดาห์นั้นคืออะไร?
ไม่ใช่เยรูซาเล็มหรอกหรือ?

“ฉะนั้นเราจะทำให้สะมาเรียกลายเป็นซากปรักหักพัง
เป็นที่ทำสวนองุ่น
เราจะเทหินที่ใช้สร้างเมืองนั้นลงในหุบเขา
และจะเผยฐานรากของเมืองนั้นออกมา
รูปเคารพทั้งปวงของสะมาเรียจะถูกทุบแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
เครื่องถวายทั้งปวงในวิหารของเมืองนั้นจะถูกไฟเผา
เราจะทำลายเทวรูปทั้งหมดของเมืองนั้น
เนื่องจากสะมาเรียรวบรวมเครื่องถวายมาจากค่าจ้างของโสเภณี
มันจะถูกใช้เป็นค่าจ้างโสเภณีอีก”

คร่ำครวญไว้อาลัย

ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจะร้องไห้คร่ำครวญ
จะเดินไปมาโดยเปลือยกายและเท้าเปล่า
ข้าพเจ้าจะร้องโหยหวนเหมือนหมาใน
และครวญครางเหมือนนกเค้าแมว
เพราะบาดแผลของสะมาเรียเยียวยาไม่ได้
และลามมาถึงยูดาห์แล้ว
มาถึงประตูเมืองของพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้า
มาถึงเยรูซาเล็มเลยทีเดียว
10 อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัท[a]
อย่าร้องไห้เลย[b]
อย่าบอกในเบธโอฟราห์[c]
จงเกลือกตัวในฝุ่น
11 ท่านผู้อาศัยในชาฟีร์[d]เอ๋ย
จงผ่านไปอย่างตัวเปล่าเล่าเปลือยและอับอายขายหน้า
บรรดาผู้อาศัยในศาอานัน[e]
จะไม่ออกมา
เบธเอเซลกำลังทุกข์โศก
การปกป้องคุ้มครองถูกยกไปจากท่านแล้ว
12 บรรดาผู้อาศัยในมาโรท[f]ดิ้นทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด
รอคอยการบรรเทาทุกข์
เพราะภัยพิบัติจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
มาถึงประตูเยรูซาเล็มแล้ว
13 ท่านผู้อาศัยในลาคีช[g]
จงเทียมฝูงม้าเข้ากับรถม้าศึก
ท่านเป็นคนแรกที่นำธิดาแห่งศิโยน[h]
ให้ทำบาป
เพราะได้พบการล่วงละเมิดของอิสราเอล
ในท่าน
14 ฉะนั้นท่านจะให้ของขวัญอำลา
แก่โมเรเชทกัท
เมืองอัคซิบ[i]จะถูกจับได้ว่าหลอกลวง
บรรดากษัตริย์อิสราเอล
15 เราจะนำผู้พิชิตมาเหนือเจ้า
ผู้ซึ่งอาศัยในมาเรชาห์[j]
บรรดาผู้นำผู้ทรงเกียรติของอิสราเอล
จะหนีไปหลบที่อดุลลัม[k]
16 จงโกนผมไว้ทุกข์
ให้ลูกๆ ที่เจ้าชื่นใจ
จงโกนหัวให้ล้านเหมือนนกแร้ง
เพราะลูกๆ ของเจ้าจะถูกพรากไปเป็นเชลย

Footnotes

  1. 1:10 คำว่ากัทมีเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าบอก
  2. 1:10 ฉบับ LXX. อาจแปลว่าอย่าร้องไห้ในอัคโคคำว่าอัคโคมีเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าร้องไห้
  3. 1:10 แปลว่า บ้านฝุ่น
  4. 1:11 แปลว่า น่าพอใจ
  5. 1:11 คำว่าศาอานันเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าออกมา
  6. 1:12 คำว่ามาโรทเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าขมขื่น
  7. 1:13 คำว่าลาคีชเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าฝูงม้า
  8. 1:13 คือ ชาวเยรูซาเล็ม
  9. 1:14 แปลว่า ล่อลวง
  10. 1:15 คำว่ามาเรชาห์มีเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าผู้พิชิต
  11. 1:15 ภาษาฮีบรูว่า ผู้เป็นสง่าราศีของอิสราเอล / จะมายังอดุลลัม

คำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้ามาถึงมีคาห์แห่งโมเรเชท ในรัชสมัยโยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์ บรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์[a] ท่านเห็นภาพนิมิตเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม

ความพินาศใกล้เข้ามา

โอ บรรดาชนชาติเอ๋ย พวกท่านทุกคนจงฟัง
    โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย ทุกคนที่อยู่ในนั้น จงตั้งใจฟัง
และให้พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่เป็นพยานถึงสิ่งที่พวกท่านกระทำ
    พระผู้เป็นเจ้าจะมาจากพระวิหารอันบริสุทธิ์ของพระองค์
ดูเถิด พระผู้เป็นเจ้ากำลังออกมาจากที่ของพระองค์
    พระองค์จะลงมาและเดินย่ำสถานบูชาบนภูเขาสูงของแผ่นดินโลก
และภูเขาจะละลายอยู่ภายใต้พระองค์
    หุบเขาจะแยกออก
เหมือนขี้ผึ้งที่อยู่หน้าไฟ
    เหมือนน้ำที่ไหลลงจากที่สูงชัน
สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นก็เพราะการล่วงละเมิดของยาโคบ
    เพราะบาปของพงศ์พันธุ์อิสราเอล
การล่วงละเมิดของยาโคบคืออะไร
    ไม่ใช่สะมาเรียหรือ
และอะไรคือสถานบูชาบนภูเขาสูงของยูดาห์
    ไม่ใช่เยรูซาเล็มหรือ
“ฉะนั้น เราจะทำให้สะมาเรียเป็นกองหินปรักหักพังในทุ่งโล่ง
    เป็นที่สำหรับปลูกสวนองุ่น
และเราจะเทหินของเมืองนั้นลงสู่หุบเขา
    และจะไม่มีอะไรเหลือจนถึงฐานราก
รูปเคารพทั้งสิ้นของเมืองจะถูกทุบจนแหลก
    ค่าจ้างทั้งสิ้นของเมืองนั้นจะถูกเผาไฟ
    และเราจะทำลายรูปบูชาทั้งสิ้นให้พินาศ
ด้วยว่า เมืองนั้นสะสมมันมาได้จากค่าจ้างของหญิงแพศยา
    และสิ่งเหล่านั้นจะกลับไปเป็นค่าจ้างของหญิงแพศยาอีก”

ข้าพเจ้าจะร้องรำพันและร้องฟูมฟาย
    ข้าพเจ้าจะเดินเท้าเปล่าและไม่สวมเสื้อ
ข้าพเจ้าจะหอนดั่งหมาใน
    และโอดครวญดั่งนกกระจอกเทศ
เพราะบาดแผลของเมืองนั้นรักษาไม่หาย
    และได้เกิดขึ้นกับยูดาห์
มันถึงประตูเมืองของชนชาติของข้าพเจ้าแล้ว
    มาจนถึงเยรูซาเล็ม
10 อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัท
    อย่าร้องไห้เลย
พวกท่านจงเกลือกกลิ้งตัวในฝุ่น
    ที่เมืองเบธเลอัฟราห์
11 ชาวเมืองชาฟีร์เอ๋ย
    จงไปตามทางของพวกท่าน
    ด้วยความเปลือยเปล่าและความอับอาย
ผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองศาอานันเอ๋ย
    จงอย่าออกมา
เบธเอเซลร้องรำพัน
    ที่ยืนอันมั่นคงจะถูกเอาไปจากพวกท่าน
12 ด้วยว่า บรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ในมาโรทเจ็บปวดแสนสาหัส
    รอด้วยความหวังว่าจะดีขึ้น
เพราะความเลวร้ายได้ลงมาจากพระผู้เป็นเจ้า
    และถึงประตูเมืองเยรูซาเล็ม
13 บรรดาผู้อาศัยอยู่ในลาคีชเอ๋ย
    จงผูกอานม้าเข้ากับรถศึก
ท่านเป็นจุดเริ่มต้น
    ที่ทำให้ธิดาแห่งศิโยนทำบาป
ด้วยว่า ท่านกระทำตาม
    การล่วงละเมิดของอิสราเอล
14 ฉะนั้นท่านจงมอบสินสอด
    ให้แก่โมเรเชทกัท
พงศ์พันธุ์ของอัคซีบจะกลายเป็นผู้หลอกลวง
    สำหรับบรรดากษัตริย์ของอิสราเอล
15 “ผู้อยู่อาศัยของมาเรชาห์เอ๋ย
    เราจะนำผู้ยึดครองมายังเจ้า
ความสูงส่งของอิสราเอล
    จะมายังอดุลลาม
16 จงโกนศีรษะให้ล้านเป็นการไว้อาลัย
    เพื่อลูกหลานที่เจ้าชื่นชอบ
โกนศีรษะให้ล้านอย่างนกแร้ง
    เพราะพวกเขาจะลี้ภัยไปจากเจ้า”

Footnotes

  1. 1:1 ระหว่าง 740-687 ปีก่อน ค.ศ.