³ พระเจ้ากำลังมาจากเทมาน^[b]
    พระองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์กำลังมาจากภูเขาปาราน เซลาห์^[c]
พระบารมีของพระองค์ครอบคลุมไปทั่วฟ้าสวรรค์
    โลกนี้ก็เต็มไปด้วยความสง่างามของพระองค์
⁴ ทันใดนั้น ก็สว่างจ้าเหมือนฟ้าแลบ พระองค์ก็ปรากฏขึ้น ในมือถือสายฟ้าแลบ
    แล้วพระองค์ซ่อนฤทธิ์อำนาจของพระองค์เข้าไปในกลีบเมฆ
⁵ โรคระบาดเดินนำหน้าพระองค์ไป
    การเจ็บไข้ตามส้นเท้าพระองค์ไป
⁶ พระองค์ยืนและเขย่าโลกนี้
    พระองค์มองดูชนชาติต่างๆ
และพวกเขาก็ตื่นผวาด้วยความกลัว
    ภูเขาต่างๆที่เคยอยู่ตลอดมาก็แตกกระจายไป
พวกเนินเขาที่อยู่นิรันดร์ก็จมหายไป
    พระองค์ก็เดินตามเส้นทางที่เคยเดินมาในอดีต

⁷ แทนที่ผมจะเห็นความไม่ยุติธรรมเหมือนเมื่อก่อน ผมกลับเห็นทั้งเต็นท์ของคนคูชัน
    และเห็นม่านในเต็นท์ของแผ่นดินมีเดียนสั่นไหวด้วยความกลัว
⁸ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ที่พระองค์ขับรถรบพร้อมม้าเหล่านั้นของพระองค์ สู่ชัยชนะ
    เป็นเพราะพระองค์โกรธต่อแม่น้ำต่างๆหรือ
พระองค์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟต่อแม่น้ำต่างๆหรือ
    พระองค์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟต่อทะเลหรือ

⁹ พระองค์ดึงคันธนูออกจากแล่ง
    พระองค์เอาลูกธนูมาใส่ไว้ในสายของมัน

    พระองค์แยกโลกออกด้วยแม่น้ำทั้งหลาย เซลาห์
¹⁰ เมื่อภูเขาเหล่านั้นมองเห็นพระองค์ก็บิดเบี้ยวไปมาด้วยความเจ็บปวด
    เมฆที่หนาทึบก็โปรยน้ำฝนลงมา
ก้นมหาสมุทรก็ส่งเสียงร้อง
    คลื่นมหาสมุทรยกมือของมันขึ้นสูงเพื่อท่วมแผ่นดิน
¹¹ ดวงอาทิตย์หยุดส่องแสง ดวงจันทร์หยุดอยู่กับที่
    มีแต่แสงจากลูกธนูของพระองค์ที่แล่นออกมาเท่านั้น
    สายฟ้าแลบจากหอกของพระองค์ส่องสว่างบนท้องฟ้า
¹² พระองค์ได้เหยียบย่ำโลกนี้ด้วยความโกรธแค้น
    พระองค์ได้บดขยี้ชนชาติต่างๆด้วยความโกรธ
¹³ พระองค์ออกไปเพื่อช่วยคนของพระองค์ให้รอด
    พระองค์ออกไปเพื่อช่วยกษัตริย์ที่พระองค์ได้เจิมไว้ให้รอด
พระองค์ทุบหลังของคนชั่ว
    และดึงเสื้อผ้าเขาออกจากคอถึงก้น เซลาห์

¹⁴ แล้วพระองค์ก็เอาลูกธนูของเขาไปเสียบหัวของทหารของเขาเอง
    ถึงแม้ว่าพวกทหารนี้บุกเข้ามาเหมือนพายุทราย
เพื่อมาทำให้พวกเรากระจัดกระจายไป
    แล้วพวกมันเฉลิมฉลองเหมือนกับคนที่ดักซุ่มเขมือบคนจน
¹⁵ พระองค์ยังเหยียบย่ำทะเลด้วยม้าทั้งหลายของพระองค์
    ทำให้น้ำจำนวนมากเดือดพลุ่งขึ้นมา
¹⁶ ผมได้ยินเรื่องนี้ ทำให้ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด
    เมื่อได้ยินเสียง ริมฝีปากผมก็สั่นระริก รู้สึกเหมือนกับกระดูกจะผุพัง และเท้าก็สั่นไปหมด
ผมจะคอยอย่างเงียบๆ
    ถึงเวลานั้นที่คนที่มาโจมตีเราจะได้รับความทุกข์ยาก

¹⁷ ถึงแม้ต้นมะเดื่อจะไม่ออกดอก
    และสวนองุ่นก็ไม่เกิดผล
ถึงแม้ผลของมะกอกเทศเหี่ยวแห้งไป
    และท้องทุ่งก็ไม่ผลิตอาหารอะไรเลย
ถึงแม้ว่าจะไม่มีฝูงแกะอยู่ในคอก
    และไม่มีฝูงวัวในโรงวัว
¹⁸ ผมก็ยังจะชื่นชมยินดีในพระยาห์เวห์ ผมก็ยังจะเฉลิมฉลอง
    ในพระเจ้าที่ช่วยผมให้รอดพ้น

¹⁹ พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิตของข้าพเจ้าเป็นกำลังของข้าพเจ้า
    พระองค์ทำให้เท้าของข้าพเจ้ามั่นคงเหมือนเท้ากวาง
    และพระองค์ทำให้ข้าพเจ้าสามารถเดินไปบนยอดเขาได้