เยเรมีย์ 20
Thai New Contemporary Bible
เยเรมีย์และปาชเฮอร์
20 เมื่อปุโรหิตปาชเฮอร์บุตรอิมเมอร์ ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ดูแลพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า ได้ยินเรื่องที่เยเรมีย์กำลังเผยพระวจนะอยู่ 2 ก็ให้คนทุบตีผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ และจับกุมตัวใส่ขื่อคาขังไว้ที่ประตูเบนยามินด้านบนของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า 3 เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อปาชเฮอร์มาปล่อยเยเรมีย์ออกจากขื่อคา เยเรมีย์กล่าวกับเขาว่า “ชื่อที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งให้ท่านไม่ใช่ปาชเฮอร์ แต่เป็นมาโกร์มิสสาบิบ[a] 4 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะทำให้เจ้าเป็นที่สยดสยองทั้งแก่ตัวเจ้าเองและแก่เพื่อนฝูงทั้งปวงของเจ้า ตาของเจ้าเองจะเห็นพวกเขาล้มตายด้วยคมดาบของเหล่าศัตรู เราจะมอบยูดาห์ไว้ในเงื้อมมือกษัตริย์บาบิโลน ซึ่งจะกวาดต้อนพวกเขาไปยังบาบิโลนหรือฆ่าทิ้ง 5 เราจะมอบทรัพย์สมบัติทั้งปวงของกรุงนี้แก่ศัตรูของพวกเขา ได้แก่ผลิตผลทั้งปวง ทรัพย์สินมีค่าและสมบัติทั้งสิ้นของบรรดากษัตริย์ยูดาห์ ศัตรูจะปล้นและริบไปยังบาบิโลน 6 ส่วนเจ้า ปาชเฮอร์และทุกคนในครัวเรือนของเจ้าจะต้องไปเป็นเชลยที่บาบิโลน ตายและฝังที่นั่น ทั้งตัวเจ้าและเพื่อนๆที่เจ้าพยากรณ์เท็จให้ฟัง’ ”
เยเรมีย์คร่ำครวญ
7 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกให้ตายใจ
พระองค์เหนือกว่าข้าพระองค์และทรงชนะข้าพระองค์
ข้าพระองค์ถูกหัวเราะเยาะวันยังค่ำ
ทุกคนเย้ยหยันข้าพระองค์
8 เมื่อใดที่พูด ข้าพระองค์เป็นต้องป่าวร้อง
ประกาศความรุนแรงและความพินาศย่อยยับ
ฉะนั้นพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ทำให้ข้าพระองค์ถูกเย้ยหยันและถูกติเตียนวันยังค่ำ
9 แต่หากข้าพระองค์จะกล่าวว่า “ข้าพระองค์จะไม่พูดถึงพระองค์
หรือไม่พูดอะไรในพระนามของพระองค์อีกต่อไป”
พระดำรัสของพระองค์ในจิตใจของข้าพระองค์
ก็เป็นเหมือนไฟที่แผดเผาอยู่ในกระดูก
และข้าพระองค์หมดเรี่ยวหมดแรงที่จะทนเก็บไว้ได้
ข้าพระองค์เก็บไว้ไม่ได้จริงๆ
10 ข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบหนาหูว่า
“ความสยดสยองอยู่รอบด้าน!
ให้เรารายงานเรื่องเขา! รายงานเรื่องเขา!”
เพื่อนๆ ของข้าพระองค์
คอยให้ข้าพระองค์พลาดล้ม พวกเขาพูดว่า
“บางทีเขาอาจจะถูกหลอก
แล้วเราจะชนะเขา
และแก้แค้นเขาได้”
11 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่เคียงข้างข้าพระองค์ประหนึ่งนักรบผู้เกรียงไกร
ฉะนั้นบรรดาผู้ข่มเหงข้าพระองค์จะล้มลงและไม่ชนะ
พวกเขาจะล้มเหลวและอัปยศอดสู
พวกเขาจะถูกตราหน้าและเสียเกียรติตลอดไป
12 ข้าแต่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระองค์ทรงพิเคราะห์ผู้ชอบธรรม
ทรงพินิจดูความคิดจิตใจ
ขอโปรดให้ข้าพระองค์เห็นพระองค์ทรงแก้แค้นคนเหล่านี้
เพราะข้าพระองค์ได้มอบเรื่องราวของข้าพระองค์ไว้กับพระองค์แล้ว
13 จงร้องเพลงถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า!
จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า!
พระองค์ทรงกู้ชีวิตของผู้ขัดสน
จากเงื้อมมือของคนชั่ว
14 ขอแช่งวันที่ข้าพเจ้าถือกำเนิดมา!
ขออย่าให้วันที่แม่คลอดข้าพเจ้าออกมานั้นได้รับพร!
15 ขอแช่งคนที่นำข่าวไปบอกพ่อของข้าพเจ้า
คนที่ทำให้พ่อของข้าพเจ้าดีใจมาก
โดยบอกว่า “ท่านได้ลูกชายแล้ว!”
16 ขอให้คนนั้นเป็นเหมือนเมืองต่างๆ
ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำทลายโดยปราศจากความเมตตาสงสาร
ขอให้เขาได้ยินเสียงร่ำไห้ในยามเช้า
เสียงโห่ร้องทำศึกยามเที่ยงวัน
17 เนื่องจากเขาไม่ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่อยู่ในครรภ์
ให้ท้องของแม่เป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า
ให้ท้องของแม่โตอยู่อย่างนั้นตลอดไป
18 ทำไมหนอข้าพเจ้าจึงออกมาจากท้องแม่
ต้องเห็นความทุกข์โศกลำเค็ญ
และชีวิตหมดไปกับความอัปยศอดสู?
Footnotes
- 20:3 แปลว่าความสยดสยองรอบด้าน
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.