Apostel 17

Reimer 2001

17 See reisde derch Amfipolis en Apolonia, en kjeeme no Tesaloonich, wua doa ne Judesienagoog wea.

² En Paul, soo aus siene Jewanheit wea, jinkj bie an enenn, en lead doa dree Saubatdoag ute Schreft,

³ en laed dee Schreft ut en stald an faea daut dee Christus liede musst, en fom Doot musst oppjewakjt woare, en daut "disa dee Christus es, Jesus, daem ekj junt bekaunt moak."

⁴ En walkje leete sikj aewaraede, en schloote sikj enn met Paul en Sielas, uk en grootet Schoof fonn de gottesferchtje Jrieche, en uk en deel fonn dee faeanaemste Fruehes.

⁵ Oba dee Jude worde aufjenstich en holde sikj nutsloose en beese Mana fom Moakjt, en aus see fael Follkj haude toop jesaumelt, brochte see dee Staut enn en Opprua, en kjeeme no daem Jason sien Hus, en proowde daen fer daut Follkj to bringe.

⁶ Aus see daen nich funge, schlapte see Jason en walkje aundre Mana no dee Stauts Follmacht, en schreaje: "Dise dee de Welt ommjedreit ha, sent nu uk hia haea jekome,

⁷ en Jason haft an oppjenome; en dise aula doone daut waut jaeajen daem Kjeisa siene Jesatse sent, en saje daut doa en aundra Kjeenich es - Jesus.

⁸ En daut Follkj en dee Stauts Follmacht weare oppjeraeacht doa aewa,

⁹ en aus see fonn Jason en dee aewrije Birj jenome haude, leete see an gone.

¹⁰ Dee Breeda schekjte Paul en Sielas donn fuats enne Nacht wajch no Beraea; en aus see bott doa kjeeme jinje see enne Jude aeare Sienagog enenn.

¹¹ Dise weare aunstendja aus dee enn Tesaloonich, en neeme welich daut Wuat aun, en sochte jieda Dach enne Schreft omm to seene auf daut uk soo wea.

¹² Nu kjeeme fael fonn an doaderch tom Gloowe, uk en deel fonn dee faeanaemste jriechesche Fruhes en Mana.

¹³ Oba aus dee Jude fonn Tesaloonich wiste daut Paul Gott sien Wuat uk enn Beraea praedjd, kjeeme see doahan en raeajde daut Follkj opp.

¹⁴ Oba donn schekjte dee Breeda Paul wajch so wiet aus daut Maea; oba Sielas en Timotaeaus bleewe doa.

¹⁵ Dee met Paul metjinje, brochte am so wie aus Ateen; en aus see en Befael jekjraeaje haude daut Sielas en Timotaeaus soo schwind aus maeajlich sulle no am kome, reisde see auf.

¹⁶ Aus Paul enn Ateen fa an luad, wea hee em Jeist bedrekjt aus hee sach woo dee Staut soo foll Aufjeta wea.

¹⁷ Hee unjahilt sikj met dee Jude enne Sienagog, en jieda Dach met daen dee Gottesferchtich weare dee toop kjeeme em Moakjtplauts.

¹⁸ En uk walkje fonn dee epikurische en stoische Fielesoofen streede sikj met am, en walkje saede: "Waut wel dis onnjeleada Blaubamauts saje?" Aundre saede: "Daut schient soo aus wan hee onns framde beese Jeista faeastalt;" wiel hee an fonn Jesus en sien oppstone fom Doot praedjd.

¹⁹ En see neeme am nom Jerechtsplauts, en saede: "Wie wele weete waut dise niehe Lea es fonn dee du raede deist;

²⁰ dan du bringst waut Besondret no onnse Uare, doaromm wel wie weete waut daut meent."

²¹ Nu aul dee Ateena en Framde dee enn dee Ommjaeajent weare, brochte aeare Tiet om met nusscht aundat aus waut Niehet to heare, oda waut Niehet to fetale.

²² Donn stunnt Paul mede em Jerechtsplauts en saed: "Jie Mana fonn Ateen: Ekj see woo jie enn aules seeha relejeesesch sent.

²³ Dan aus ekj delengd jinkj en mie aul june Aundachts staede bekjikt, sach ekj uk en Aultoa opp daen jeschraewe wea: 'To daen onnbekaunda Gott'. Waem jie enn Onnwissenheit aunbaede, daem moak ekj junt nu bekaunt.

²⁴ Dee Gott, dee de Welt jemoakt haft en aules waut doabenne es, dee uk Herr es em Himel en oppe Ead, wont nich enn Tempels dee met Henj jebut sent,

²⁵ en woat uk nich met Menschehenj bedeent aus wan am irjent waut faelt, sentamol hee aulem Laewe en Odem en aulet aundre jeft;

²⁶ en haft fonn eenem aule Felkje jemoakt oppe Ead to wone, en haft aeare Tiet en Jrenns bestemt, wua see wone sulle,

²⁷ daut see am seakje sulle, en daut see jefiele sulle ha fa am, en am finje, wan hee uk nich wiet auf es fonn en jiede eenem fonn onns.

²⁸ Dan wie laewe, en bewaeaje onns enn am, en sent enn am, soo aus uk walkje fonn june Dichta jesajcht ha: "Wie sent uk siene Nokome'.

²⁹ Wan wie nu Gott siene Nokome sent, sull wie nich meene daut dee Gottesnatua met Gollt oda Selwa oda Steen, oda en Bilt met mensche Konnst jemoakt, oda mensche Utfunk to fejlikje es.

³⁰ Gott haft dee Tiet de Onnwissenheit aewaseene, oba nu jebit hee aule Mensche aulewaeaje daut see sele Buesse doone,

³¹ wiel hee en Dach bestemt haft wan hee dee gaunse Welt rechte woat derch en Maun daem hee jewaelt haft, en haft aulem en Bewies jejaeft doaderch daut hee am fom Doot haft oppwakjt."

³² Aus see fonn Doodes oppstone heade, deede eenje spotte, oba aundre saede: "Wie wele noch meeha fonn die heare."

³³ Soo jinkj Paul fonn an wajch.

³⁴ Oba walkje fonn dee Mana hunje am aun, en jleewde. Mank daen wea Dioniesius utem Jerechtsrot, uk ne Fru dee Damaris heet, en uk noch aundre met an.