Ginhimo sang Dios si Ezekiel nga Manugbantay sang Israel^(A)

33 Nagsiling ang Ginoo sa akon, ² “Tawo, ihambal ini sa imo mga kasimanwa: Kon ipasalakay ko sa mga kaaway ang isa ka lugar, ang mga pumuluyo sang sina nga lugar nagapili sang isa sa ila kasimanwa nga mangin manugbantay sang ila siyudad. ³ Kon makita sang sina nga manugbantay nga nagapadulong na ang mga kaaway, patunugon niya ang budyong sa pagpaandam sa mga tawo. ⁴ Ang bisan sin-o nga nakabati sang budyong pero wala magsapak sini, kag napatay siya sang ginsalakay sila, siya ang may salabton sa iya kamatayon. ⁵ Kay sang mabatian niya ang budyong wala siya magsapak. Gani siya gid ang may salabton sa iya kamatayon. Kay kon nagsapak lang siya, kuntani naluwas niya ang iya kaugalingon. ⁶ Pero kon nakita sang manugbantay nga nagapadulong na ang mga kaaway pero wala niya pagpatunuga ang budyong sa pagpaandam sa mga tawo, kag ginsalakay sila kag may napatay sa ila, sukton ko ang manugbantay sa ila kamatayon bisan napatay sila tungod sa ila man nga sala.”

⁷ Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Tawo, ginpili ko ikaw nga manugbantay para sa katawhan sang Israel, gani pamatii ining akon ginasiling, kag paandami dayon ang mga tawo. ⁸ Kon magsiling ako sa malaot nga tawo nga sigurado gid nga mapatay siya tungod sa iya sala kag wala mo siya pagpaandami sa pagbiya sa iya malain nga pagginawi, ikaw ang akon sukton sang iya kamatayon. ⁹ Pero kon ginpaandaman mo ang ato nga malaot nga tawo sa pagbiya sa iya malain nga pagginawi, pero wala siya magsapak sa imo ginsiling, mapatay siya tungod sa iya sala, pero wala ka sing salabton sa iya kamatayon.