2 Doaromm, wann doa irjent waut fa Troost es enn Christus, irjent waut fa Jemeenschofft emm Jeist, irjent en Jaumahoat, irjent waut fa Metliet;

² dan moakt miene Freid foll daut jie ju eenich sent, junt aula jlikje goot sent, aewareen denke, en aula toop een Ziel habe.

³ Doot nusscht ut stollte ennbilness, oda ut Tsank, leewa enn Deemut acht eena daem aundra hecha aus sikj selfst.

⁴ Seet nich bloos ut no daut waut junt selfst intreseat, oba uk daut waut daem Naeakjsten intreseat.

⁵ Doot soo denke aus Jesus Christus docht;

⁶ dee fonn Natua ut Gott wea, oba Gott jlikj senne nich met Jewault musst faust jehoole woare;

⁷ leewa muak sikj selfst ohne Ea, neem Kjnachts Natua aun, en wort jebuare en aunjeseene so aus en jeweenlija Mensch,

⁸ en deemieticht sikj selfst, en wort jehuarsaum bott aum Doot, sogoa daen Doot aum Kjriets.

⁹ Doaromm haft Gott am tom aulahechste jestalt, en haft am en Nome jejaeft, dee aewa aule aundre Nomes steit;

¹⁰ so daut enn Jesus sien Nome aule Kjneehe sikj beaje sele, emm Himel, oppe Ead, en unjare Ead;

¹¹ en daut jieda Tung bekjanne saul daut Jesus Christus de Herr es, to Gott daem Foda siene Ea.

¹² Doaromm, miene leefste, soo aus jie emma sent jehuarsaum jewast, nich bloos aus ekj bie junt wea, oba sogoa nu leewa daut ekj fonn junt wajch sie, oabeit june Seelichkjeit ut met Forcht en Tsetre.

¹³ Wiel Gott es dee, dee enn ju oabeit beides daut Felange to ha, en uk sien Wele to doone soo aus am daut jefelt.

¹⁴ Doot aules oone brummsch oda wadaspanstich to senne,

¹⁵ soo daut jie rein en onnschuldich kjenne aus Gott siene Kjinja laewe, aun daen nusscht utosate es, unja en krommet en fedreidet Follkj enn dise Welt wua jie aus kloare Lichte schiene.

¹⁶ Hoolt daut Wuat huach daut Laewe brinjt, daut ekj mie aun Christus sien Dach doatoo freihe kaun daut ekj mie nich fejaefs aunjestrenjt ha, uk nich emsonst jeoabeit hab.

¹⁷ Oba wann ekj uk noch aus en Opfa aewa jun Deenst en jun Gloowe utjegote sie, frei ekj mie, en doo mie uk met junt aule freihe.

¹⁸ Soo sull jie uk froo sene en junt met mie toop freihe.

¹⁹ Ek felot mie uk doaropp emm Herr Jesus daut ekj boolt Timotaeus no junt woa schekje kjenne, daut ekj uk gooda Troost kaun ha wan ekj weet woo daut met junt steit.

²⁰ Ekj ha sest kjeenem dee soo doaromm besorcht es, dee fonn hoate fa junt sorcht.

²¹ An es daut aula omm sikj selfst to doone, en nich omm Jesus Christus siene Sach.

²² Oba jie weete Timotaeus sien Karakta, daut, soo aus en Saen met sien Foda haft hee met mie toop jedeent em Evanjeelium.

²³ Doaromm raeakjen ekj am boolt hantoschekje, so schwind aus ekj weet woo daut met mie gone woat.

²⁴ En ekj ha daut Fetruehe em Herr daut ekj selfst uk em korte woa hankome.

²⁵ Oba ekj docht daut wea needich daut ekj Epafrodietus, mien Brooda, mien Metoabeida, en mein Metkjamfa, en fa junt en Apostel, en Deena daem jie no mie jeschekjt haude fa mie to sorje, nu trig no junt schekjt;

²⁶ Dan hee haud en Felange no ju, en wea besorcht, wiel jie jeheat haude daut hee krank wea.

²⁷ En hee wea bestemt doodeskrank, oba Gott erboarmd sikj aewa am; en nich bloos aewa am, oba uk aewa mie, daut ekj nich een Trua oppem aundra haud.

²⁸ Doawaeajen wea mie daut soo fael meeha doaromm to doone am hantoschekje, daut wan jie am wada sage, jie junt freihe kunne, en ekj omm weinja to sorje haud.

²⁹ Naemt am aun em Herr met groote Freid, en eat soon Maun aus hee es,

³⁰ wiel hee sad sien Laewe oppem Spel, en kjeem dicht aum Doot omm Christus siene Oabeit haulwe, omm fa mie daut to doone daut jie nich kunne.