Hebrajczyków 10
Nowe Przymierze
Przymierza i ich ofiary
10 Prawo, jako zawierające w sobie cień przyszłych przywilejów,[a] a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, składane stale rok w rok, w ogóle nie może doprowadzić do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą. 2 Czyż nie zaprzestano by ich przynoszenia, gdyby raz oczyszczone sumienie tych, którzy je składają, pozostawało już wolne od jakiegokolwiek grzechu?
3 A tymczasem ofiary te, co roku ponawiane, właśnie przypominają o grzechach. 4 Bo jest niemożliwe, aby krew wołów i kozłów zmazywała grzechy. 5 Dlatego, w związku z przyjściem na świat, Chrystus mówi:
Nie chciałeś ofiary ani daru,
lecz przygotowałeś mi ciało;
6 nie znalazłeś przyjemności w całopaleniach
ani ofiarach za grzech.
7 Oznajmiłem zatem: Przychodzę! —
W zwoju księgi napisano o Mnie —
Pragnę czynić Twą wolę, mój Boże.
8 Najpierw zatem mówi: Nie chciałeś ofiary ani daru, oraz: Nie znalazłeś przyjemności w całopaleniach i ofiarach za grzech — a te przecież składa się zgodnie z Prawem — 9 a następnie stwierdza: Oto przychodzę, aby spełnić Twoją wolę. Unieważnia więc pierwsze, aby ustanowić drugie. 10 Mocą tej samej woli jesteśmy uświęceni dzięki złożonej raz na zawsze ofierze, którą było ciało Jezusa Chrystusa.
11 Ponadto każdy kapłan przystępuje codziennie do służby i wielokrotnie składa te same ofiary, które w ogóle nie mogą zmazać grzechów. 12 Jezus natomiast, po złożeniu jednej ofiary za grzechy, na zawsze zasiadł po prawicy Boga 13 i czeka odtąd, aż Jego wrogowie staną się podnóżkiem dla Jego stóp. 14 Jedną bowiem ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, których uświęca.
15 Poświadcza nam to również Duch Święty, dlatego że po słowach:
16 Takie przymierze zawrę z nimi
po upływie tych dni, mówi Pan:
Moje prawa włożę w ich serca
i wypiszę je na ich umysłach,
17 dodaje:
a ich grzechów i nieprawości
już więcej nie wspomnę.
18 Tam, gdzie jest przebaczenie, nie ma już potrzeby składania ofiary za grzech.
Zachęta do korzystania z Nowego Przymierza
19 Bracia, ponieważ dzięki krwi Jezusa mamy odwagę wkroczyć do Miejsca Najświętszego 20 nowo utworzoną i żywą drogą, którą nam utorował poprzez zasłonę, czyli przez swoje ciało, 21 a także wielkiego Kapłana nad domem Bożym, 22 przychodźmy ze szczerym sercem, z całkowitą pewnością wiary, z sercem oczyszczonym z wyrzutów sumienia i ciałem obmytym wodą czystą.
23 Niewzruszenie trzymajmy się nadziei, którą wyznajemy, gdyż Ten, który złożył obietnicę, jest wierny. 24 Myślmy o sobie nawzajem, jak pobudzać się do miłości i dobrych uczynków. 25 Nie opuszczajmy też wspólnych spotkań, co jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodawajmy sobie otuchy, i to tym bardziej, im wyraźniej widać, że zbliża się ten Dzień.
26 Jeśli bowiem po otrzymaniu poznania prawdy rozmyślnie grzeszymy, nie pozostaje już żadna ofiara za grzechy. 27 Zostaje tylko jakaś straszna perspektywa sądu i żar ognia mający trawić przeciwników. 28 Kto łamie Prawo Mojżesza, ten bez litości, na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków, ponosi śmierć. 29 Rozważcie zatem, o ile sroższej kary winien będzie ten, kto podeptał Syna Bożego, zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski! 30 Znamy przecież Tego, który powiedział:
Zemsta do mnie należy,
Ja odpłacę;
oraz:
Pan będzie sądził swój lud.
31 Strasznie jest wpaść w ręce żywego Boga!
32 Przypomnijcie też sobie dawniejsze lata, kiedy — już jako oświeceni — nie ulegliście mimo wielkich cierpień, 33 czy to jako publicznie zawstydzani przez zniewagi i udręki, czy też jako stojący u boku tych, których tak traktowano. 34 Bo przecież dzieliliście cierpienia z więźniami i z radością przyjęliście grabież swego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majątek lepszy — i trwały.
35 Nie traćcie więc swojej odważnej ufności, która niesie z sobą wielką nagrodę. 36 Potrzeba wam wytrwałości, abyście — po wypełnieniu woli Boga — dostąpili spełnienia obietnicy.
37 Bo jeszcze tylko chwila, a przyjdzie Ten,
który nadchodzi, i nie będzie zwlekał.
38 A mój sprawiedliwy z wiary żyć będzie;
lecz jeśli się cofnie,
przestanie być miły mojej duszy.
39 My jednak nie jesteśmy z tych, którzy się cofają na własną zgubę, ale z tych, którzy wierzą — dla zachowania duszy.
Footnotes
- Hebrajczyków 10:1 Lub: przyszłych dóbr.
List do Hebrajczyków 10
Słowo Życia
Ofiara Chrystusa—raz na zawsze
10 Prawo Mojżesza jest tylko zapowiedzią nadchodzącej rzeczywistości. Dlatego składane co roku ofiary nigdy nie będą w stanie w doskonały sposób oczyścić tych, którzy je przynoszą. 2 Gdyby to było możliwe, ludzie przestaliby je składać, bowiem przynosząc jedną ofiarę, raz na zawsze oczyściliby się z grzechów i nie mieliby już poczucia winy.
3 Jest jednak zupełnie inaczej—coroczne ofiary przypominają ludziom o popełnionych grzechach. 4 Niemożliwe jest bowiem, aby krew zwierząt ofiarnych mogła oczyścić ludzi z win. 5 Właśnie dlatego Chrystus, przychodząc na świat, powiedział:
„Nie chciałeś ofiar ani darów,
ale przygotowałeś mi ciało.
6 Nie zadowalały Cię ofiary całopalne
i ofiary za grzechy.
7 Wtedy powiedziałem:
Boże, oto przychodzę wypełnić Twoją wolę,
zgodnie z tym, co mówi o Mnie Pismo”.
8 Chrystus powiedział, że wszystkie te ofiary—mimo że są składane zgodnie z przepisami Prawa Mojżesza—nie zadowalały Boga! 9 Następnie dodał: „Oto przychodzę wypełnić Twoją wolę”. Usunął więc pierwsze przymierze, aby ustanowić nowe. 10 Jezus Chrystus, wypełniając Bożą wolę, złożył siebie samego w ofierze. W ten sposób raz na zawsze pojednał nas z Bogiem!
11 Każdy kapłan codziennie sprawuje swoją służbę i wiele razy składa te same ofiary, które jednak nie są w stanie oczyścić kogokolwiek z grzechów. 12 Natomiast Chrystus złożył tylko jedną ofiarę i na zawsze zasiadł po prawej stronie Boga, 13 gdzie czeka, aż wszyscy wrogowie padną u Jego stóp. 14 Poprzez swoją jedną ofiarę na zawsze uczynił doskonałymi tych, których pojednał z Bogiem. 15 Potwierdza to również Duch Święty, mówiąc:
16 „Wkrótce zawrę z nimi nowe przymierze
—mówi Pan.
Moje prawa włożę w ich serca,
i zapiszę je w ich umysłach.
17 I nie będę pamiętał o ich grzechach
oraz złych czynach”.
18 Skoro grzechy zostały już odpuszczone, to ofiara za nie jest niepotrzebna.
19 Przyjaciele, dzięki przelanej krwi Jezusa mamy teraz dostęp do miejsca najświętszego! 20 Poprzez swoją śmierć, otworzył On bowiem przed nami drogę prowadzącą do życia i usunął zasłonę oddzielającą nas od miejsca najświętszego.
21 On jest najwyższym kapłanem domu Boga! 22 Przychodźmy więc do Boga ze szczerym sercem i pełnym zaufaniem. Nasze serca zostały bowiem oczyszczone ze zła, a ciała obmyte czystą wodą.
Zachęta i ostrzeżenie
23 Nieugięcie oczekujmy spełnienia się naszej nadziei, bo Bóg zawsze dotrzymuje obietnic. 24 Troszczmy się o siebie nawzajem i zachęcajmy się do okazywania innym miłości oraz do dobrych czynów. 25 Nie opuszczajmy też naszych spotkań, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale dodawajmy sobie otuchy—tym bardziej, że widzimy zbliżający się dzień powrotu Pana.
26 Jeśli bowiem poznaliśmy Bożą prawdę, a dalej z rozmysłem grzeszymy, to nie ma już dla nas żadnej dodatkowej ofiary za grzechy, z której moglibyśmy skorzystać. 27 Pozostaje nam tylko oczekiwanie w strachu na Boży sąd i ogień, który pochłonie wrogów Boga. 28 Kto odrzucał Prawo Mojżesza, ponosił—bez litości—karę śmierci na podstawie zeznań dwóch lub trzech świadków. 29 Pomyślcie zatem, o ile surowsza kara spotka tego, kto podeptał ofiarę Syna Bożego, zlekceważył przelaną przez Niego krew przymierza, która pojednała Go z Bogiem, i znieważył Ducha obdarzającego łaską? 30 Wiemy dobrze, że Bóg powiedział:
„To Ja wymierzam sprawiedliwość
i to Ja odpłacam za zło”.
Pismo mówi również:
„Sam Pan osądzi swój lud”.
31 Straszna to rzecz wpaść w ręce żywego Boga!
32 Przypomnijcie sobie wcześniejsze czasy. Po tym, jak poznaliście Pana, musieliście zmagać się z wieloma trudnościami. 33 Byliście publicznie wyśmiewani, prześladowani i doświadczaliście tych samych cierpień, co inni wierzący. 34 Współczuliście uwięzionym i—pomimo utraty całego majątku—byliście pełni radości. Wiedzieliście bowiem, że w niebie macie o wiele wspanialszy i trwalszy skarb.
35 Nie porzucajcie więc waszego zaufania, bo zostanie ono nagrodzone. 36 Wytrwale wykonujcie wolę Boga, abyście otrzymali to, co obiecał. Pismo mówi bowiem:
37 „On już niedługo przyjdzie
i nie spóźni się”.
Bóg powiedział również:
38 „Ten, który jest prawy
i należy do Mnie,
będzie żył dzięki wierze.
Jeśli jednak odwróci się ode Mnie,
straci Moją przychylność”.
39 My jednak nie należymy do tych, którzy odwracają się od Pana i ściągają na siebie zgubę. Przeciwnie, należymy do tych, którzy wierzą Mu i dostępują zbawienia.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny
Słowo Życia (Polish Living New Testament) Copyright © 1991, 2005 by International Bible Society® Used by permission. All rights reserved worldwide.