Add parallel Print Page Options

Panawagan sa Pagsalig sa Dios

51 1-2 Nagsiling ang Ginoo, “Magpamati kamo sa akon, kamo nga gusto maluwas[a] kag nagadangop sa akon. Dumduma ninyo si Abraham kag si Sara nga inyo mga katigulangan. Pareho sila sa bato nga sa diin gintiphag kamo ukon sa guhab nga sa diin ginkali kamo. Sang gintawag ko si Abraham, isa lang siya, pero ginbendisyunan ko siya kag ginhatagan sang madamo nga mga kaliwat.

“Kaluoyan ko gid ang Jerusalem[b] nga naguba. Ang mga desierto sini himuon ko nga pareho sa Eden nga akon katamnan. Makita ang kalipay kag kasadya sa Jerusalem kag may pagpasalamat kag mga pagkinanta man.

“Pamati kamo sa akon, O katawhan ko. Talupangda ninyo ako, O nasyon ko. Ihatag ko ang akon kasuguan kag magapasanag ini sa mga nasyon. Madali ko na lang kamo hatagan sang kadalag-an nga may pagkamatarong. Sa indi madugay luwason ko kamo. Pagadumalahan ko ang mga nasyon. Ang ara sa malayo nga mga lugar[c] magahulat sa akon kag magalaom sang akon gahom. Tan-awa ninyo ang kalangitan kag ang kalibutan. Madula ang kalangitan pareho sa aso, kag magagabok ang kalibutan pareho sa panapton, kag magakalamatay ang mga pumuluyo sini pareho sa mga sapat-sapat. Pero ang kaluwasan nga ihatag ko magapadayon sa wala sing katapusan. Ang kadalag-an nga may pagkamatarong nga halin sa akon mangin inyo hasta san-o. Pamatii ninyo ako, kamo nga nakahibalo kon ano ang husto kag nagatuman sang akon kasuguan! Indi kamo magkahadlok sa mga pagpakahuya ukon mga pagyaguta sang mga tawo sa inyo. Kay mangin pareho sila sa panapton nga gin-ut-ot sang mga sapat-sapat. Pero ang kadalag-an nga may pagkamatarong nga ihatag ko magapadayon sa wala sing katapusan. Ang kaluwasan nga halin sa akon mangin inyo hasta san-o.”

Sige na, Ginoo, buligi kami. Gamita ang imo gahom sa pagluwas sa amon. Buligi kami pareho sa imo ginhimo sang una. Indi bala ikaw ang nag-utod-utod sa dragon nga si Rahab?[d] 10 Indi bala nga ikaw man ang nagpamala sang dagat sa paghimo sang alagyan sa tunga sini agod makatabok ang imo katawhan nga imo ginluwas sa Egipto? 11 Magabalik sa Jerusalem[e] ang imo mga ginluwas nga nagakinanta, nga wala untat ang ila kalipay. Madula na ang ila kasubo, kag magaawas ang ila kalipay.

12 Nagsabat ang Ginoo, “Ako amo ang nagapabakod kag nagapalipay sa inyo. Gani ngaa mahadlok kamo sa inyo kapareho nga tawo nga mapatay man lang pareho sa hilamon? 13 Ginkalimtan na bala ninyo ako nga naghimo sa inyo? Ako ang naghumlad sang kalangitan kag nagbutang sang mga pundasyon sang kalibutan. Ngaa nagakabuhi kamo nga permi lang nahadlok sa kaakig sang mga nagapigos sa inyo kag gusto maglaglag sa inyo? Ang ila kaakig indi na makaano sa inyo. 14 Sa indi madugay buy-an ang mga ginbihag sa inyo. Indi sila mapatay sa ginprisohan sa ila, kag indi sila mawad-an sang pagkaon. 15 Kay ako, ang Ginoo nga inyo Dios, ang nagalabugay sang dagat kag nagapalinagumba sang mga balod. Makagagahom nga Ginoo ang akon ngalan. 16 Gintudlo ko sa inyo kon ano ang akon ipahambal, kag ginaprotektaran ko kamo sang akon gahom. Ako ang nagpahamtang sang kalangitan kag ang nagbutang sang mga pundasyon sang kalibutan, kag ako ang nagsiling sa Jerusalem,[f] ‘Ikaw ang akon katawhan.’ ”

17 Magbangon ka, Jerusalem! Ang kaakig sang Ginoo pareho sa ilimnon nga gin-ubos mo inom hasta nga nagduling-duling ka sa kahubog. 18 Wala sing isa sa imo katawhan[g] nga magatuytoy sa imo; wala sing isa sa ila nga magabulig sa imo. 19 Natabo sa imo ining duha ka kalamidad: naguba ka tungod sa inaway kag nag-antos sa kagutom ang imo katawhan. Wala sing may nabilin sa imo katawhan nga mag-uloulo kag maglipay sa imo. 20 Nagkalalipong sila kag nagahamyang sa eskina sang tagsa ka dalan. Pareho sila sa usa nga nasiod sa lambat. Naaguman nila ang puwerte nga kaakig sang Ginoo; ginsabdong sila sang imo Dios.

21 Gani pamatii ninyo ini, kamo nga mga nagaantos kag nagkalahubog indi tungod sang bino. 22 Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga inyo Dios nga nagaapin sa inyo: “Pamati! Ginkuha ko na ang akon kaakig nga pareho sa ilimnon nga nakapahubog sa inyo. Indi ko na kamo pagpaimnon sini liwat. 23 Ihatag ko ini sa mga nagapaantos sa inyo, nga nagsugo sa inyo nga maghapa agod tapakan nila kamo. Gintapakan nila ang inyo mga likod nga daw sa nagaagi sila sa dalan.”

Footnotes

  1. 51:1-2 gusto maluwas: ukon, gusto nga mangin matarong.
  2. 51:3 Jerusalem: sa Hebreo, Zion.
  3. 51:5 malayo nga mga lugar: ukon, mga isla; ukon, mga lugar nga malapit sa dagat.
  4. 51:9 Rahab: Ang dako nga sapat nga nagarepresentar sang Egipto.
  5. 51:11 Jerusalem: sa Hebreo, Zion.
  6. 51:16 Jerusalem: sa Hebreo, Zion.
  7. 51:18 katawhan: sa literal, kabataan.

Everlasting Salvation for Zion

51 “Listen(A) to me, you who pursue righteousness(B)
    and who seek(C) the Lord:
Look to the rock(D) from which you were cut
    and to the quarry from which you were hewn;
look to Abraham,(E) your father,
    and to Sarah, who gave you birth.
When I called him he was only one man,
    and I blessed him and made him many.(F)
The Lord will surely comfort(G) Zion(H)
    and will look with compassion on all her ruins;(I)
he will make her deserts like Eden,(J)
    her wastelands(K) like the garden of the Lord.
Joy and gladness(L) will be found in her,
    thanksgiving(M) and the sound of singing.

“Listen to me, my people;(N)
    hear me,(O) my nation:
Instruction(P) will go out from me;
    my justice(Q) will become a light to the nations.(R)
My righteousness draws near speedily,
    my salvation(S) is on the way,(T)
    and my arm(U) will bring justice to the nations.
The islands(V) will look to me
    and wait in hope(W) for my arm.
Lift up your eyes to the heavens,
    look at the earth beneath;
the heavens will vanish like smoke,(X)
    the earth will wear out like a garment(Y)
    and its inhabitants die like flies.
But my salvation(Z) will last forever,(AA)
    my righteousness will never fail.(AB)

“Hear me, you who know what is right,(AC)
    you people who have taken my instruction to heart:(AD)
Do not fear the reproach of mere mortals
    or be terrified by their insults.(AE)
For the moth will eat them up like a garment;(AF)
    the worm(AG) will devour them like wool.
But my righteousness will last forever,(AH)
    my salvation through all generations.”

Awake, awake,(AI) arm(AJ) of the Lord,
    clothe yourself with strength!(AK)
Awake, as in days gone by,
    as in generations of old.(AL)
Was it not you who cut Rahab(AM) to pieces,
    who pierced that monster(AN) through?
10 Was it not you who dried up the sea,(AO)
    the waters of the great deep,(AP)
who made a road in the depths of the sea(AQ)
    so that the redeemed(AR) might cross over?
11 Those the Lord has rescued(AS) will return.
    They will enter Zion with singing;(AT)
    everlasting joy will crown their heads.
Gladness and joy(AU) will overtake them,
    and sorrow and sighing will flee away.(AV)

12 “I, even I, am he who comforts(AW) you.
    Who are you that you fear(AX) mere mortals,(AY)
    human beings who are but grass,(AZ)
13 that you forget(BA) the Lord your Maker,(BB)
    who stretches out the heavens(BC)
    and who lays the foundations of the earth,
that you live in constant terror(BD) every day
    because of the wrath of the oppressor,
    who is bent on destruction?
For where is the wrath of the oppressor?(BE)
14     The cowering prisoners will soon be set free;(BF)
they will not die in their dungeon,
    nor will they lack bread.(BG)
15 For I am the Lord your God,
    who stirs up the sea(BH) so that its waves roar(BI)
    the Lord Almighty(BJ) is his name.
16 I have put my words in your mouth(BK)
    and covered you with the shadow of my hand(BL)
I who set the heavens in place,
    who laid the foundations of the earth,(BM)
    and who say to Zion, ‘You are my people.(BN)’”

The Cup of the Lord’s Wrath

17 Awake, awake!(BO)
    Rise up, Jerusalem,
you who have drunk from the hand of the Lord
    the cup(BP) of his wrath,(BQ)
you who have drained to its dregs(BR)
    the goblet that makes people stagger.(BS)
18 Among all the children(BT) she bore
    there was none to guide her;(BU)
among all the children she reared
    there was none to take her by the hand.(BV)
19 These double calamities(BW) have come upon you—
    who can comfort you?(BX)
ruin and destruction,(BY) famine(BZ) and sword(CA)
    who can[a] console you?
20 Your children have fainted;
    they lie at every street corner,(CB)
    like antelope caught in a net.(CC)
They are filled with the wrath(CD) of the Lord,
    with the rebuke(CE) of your God.

21 Therefore hear this, you afflicted(CF) one,
    made drunk,(CG) but not with wine.
22 This is what your Sovereign Lord says,
    your God, who defends(CH) his people:
“See, I have taken out of your hand
    the cup(CI) that made you stagger;
from that cup, the goblet of my wrath,
    you will never drink again.
23 I will put it into the hands of your tormentors,(CJ)
    who said to you,
    ‘Fall prostrate(CK) that we may walk(CL) on you.’
And you made your back like the ground,
    like a street to be walked on.”(CM)

Footnotes

  1. Isaiah 51:19 Dead Sea Scrolls, Septuagint, Vulgate and Syriac; Masoretic Text / how can I