33 "Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

² Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

³ Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

⁴ Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

⁵ Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

⁶ Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

⁷ Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

⁸ Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

⁹ "Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

¹⁰ Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

¹¹ i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia".

¹² Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

¹³ Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

¹⁴ Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

¹⁵ në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

¹⁶ Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

¹⁷ për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

¹⁸ për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

¹⁹ Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

²⁰ aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

²¹ Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

²² kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

²³ Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

²⁴ Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: "Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të".

²⁵ Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

²⁶ Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

²⁷ Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: "Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

²⁸ Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën".

²⁹ Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

³⁰ për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

³¹ Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

³² Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

³³ Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë".