Judas
Reimer 2001
1 Judas, Jesus Christus sien Sklow, en Jakoobas sien Brooda, aun daen, daen Gott de Foda leef haft jehaut, en dee enn Jesus Christ beroope sent.
2 Mucht Jnod, Fraed en Leew aun junt femeat woare.
3 Leefste Frind, aus ekj flietijch wea junt to schriewe waeajen onnse aulejemeena Seelichkjeit, feeld ekj daut needich daut ekj junt schriewe sull daut jie opp earenst kjamfe sulle fa daen Gloowe dee een fa aulamol dee Heilje aunfetrut es.
4 Dan jewesse Mana ha sikj enenn jeschlikjt, daen aea Uadeel fa daut Jerecht ferhaea aul beschraewe wea, gottloose Mana, dee Gott siene Jnod fedreihe en brucke daut aus en Grunt fa looset laewe, en feleaje daen eensje Meista en onns Herr Jesus Christus.
5 Ekj wel junt doaromm denkje halpe, wan jie daut uk to eene Tiet wiste, daut de Herr daut Follkj ut Ejipte jerat haud, doch nohaea daen ommbrocht dee nich jleewde.
6 En dee Enjel dee aea Harschoffts Rikj nich bewoade, en aeare eajne Woninj feleete, haft hee bewoat enn eewje Kjaede tom Jerecht aun jan groota Dach.
7 Soo aus uk Soodom en Gomora en dee Staede runt omm, dee Huararie dreewe en no framdet Fleesch hinjaraun weare, en sent en Biespel jemoakt enn daem daut see eewje Strof liede.
8 Jrod soo schende dise Dreema werklijch aea eajna Lief, en lastre hechre Harlichkjeit.
9 Aus Miechael dee hechsta Enjel sikj met daem Diewel street aewa Mooses sien Lief, woagd hee sikj nich en lastalijet Uadeel jaeajen am to brinje, oba saed: "De Herr woat die strofe".
10 Oba aun eene Haunt weete dise Mana nich jaeajen waut see lastre, oba aune aundre waut see festone emm Natierleiche aus onnfeninftje Teare, sent see doaderch ommjekome.
11 Wee an! dan see sent enn Kain sien Wajch jegone, en aewajeewe sikj enn Bieliam sien Erwajch enenn fa Jewenst, en kjeeme omm enn Kora siene Opprua.
12 Dise Mana sent dee Placke enn june Leew Moltiede dee met junt aete oone Forcht, dee bloos fa sikj selfst sorje, Wolkje oone Raeajen dee metem Wint wajch jeblost woare, Hoafstbeem oone Frucht, dobbelt Doot, utjeraete,
13 wile Wale oppem Maea dee aea eajne Schaund utschume, errende Stearns, fa daen de dunkelste Diestanes enn Eewichkjeit bestemt es.
14 Fonn soone haft uk Heenoch, de saewende fonn Adam, jeprofitseit en jesajcht: "Kjikj! de Herr es jekome met tean dusende fonn siene Heilje,
15 Jerecht to eewe aewa aule Mensche, en aule Gottloose to strofe waeajen aeare Gotloosichkjeit enn aea Gottlooset Laewe, en aul dee shoape Wead dee de Sinda jaeajen am jesajcht ha."
16 Daut sent Merda, dee sent onntofraed, dee no aeare eajne Losst waundle; en aeare Miela raede stollte Dinje, en achte aundre huach bloos fa aea eajnet Jenotte.
17 Jie oba, miene leefste, denkt aun dee Wead dee onns Herr Jesus Christus siene Apostel ferhaea jeraet haude.
18 Dan see saede to junt: "Enne latste Tiet woare fael Spetta senne, dee no aeare eajne gottloose Losst waundle woare.
19 Dit sent dee, dee Spoolunje aunstale, sent irdish jesonne, dee daen Jeist nich ha.
20 Oba jie, miene Leefste, but junt opp enn jun aulaheilichste Gloowe, en baet enn daem Heilje Jeist.
21 Hoolt junt enn Gott siene Leew, en luat no onns Herr Jesus Christus sien Erboarme to daut eewjet Laewe.
22 Erboarmt junt aewe soone dee twiewle,
23 en doot daen rade soo aus utem Fia rut riete; en erboarmt junt aewe aundre en Forcht, en haust sogoa daut Kjleet daut metem Fleesch besudelt es.
24 Daem oba, dee junt oone stolpre bewoare kaun, en junt onnschuldich en met groote Freid kaun fer siene Harlijchkjeit hanstale,
25 onns eensja Gott en Heilaunt, jeheat aule Harlichkjeit, Majestaet, Macht, en Jewault, nu, en enn aule Eewijchkjeit. Amen.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer