10 En ekj sach noch een stoakja Enjel fomm Himel erauf kome, dee met ne Wollkj bekjleet wea, en en Raeajenboage opp sien Kopp. Sien Jesecht wea soo aus de Sonn, en siene Feet soo aus Pfeile fonn Fia.

Enn siene Haunt haud hee en kjleenet Buak daut opjemoakt wea. En hee sad sien rajchta Foot oppem Maea, en sien linkje Foot oppem Launt,

en schreajch met ne lude Stem soo aus en Leiw brelt. En aus hee schreajch, leete saewen Donna aeare Steme heare.

En aus dee saewen Donna jeraet haude, wull ekj daut dol schriewe; en head ne Stem utem Himel saje: "Fesaeajel daut waut dee saewen Donne raede, en schriew daut nich opp".

En dee Enjel daem ekj stone sach opp daut Maea en daut Launt, hoof siene rajchte Haunt nom Himel,

en schwua bie daem dee enn Eewichkjeit laeft, dee Himel en aules doabenne jeschaufe haft, en dee Ead en aules waut doabenne es, en daut Maea en aules waut doabenne es, daut doa nich meeha Tiet wudd senne,

oba daut enn dee Daog wan dee saewenda Enjel sien Trommpeet blose wudd, wea Gott sien Jeheemnes foadich jemoakt, soo aus siene Sklowe, dee Profeete jepraedicht ha.

En dee Stem dee ekj utem Himel head, raed wada met mie en saed: "Go en nem daut Buak ut daem Enjel siene Haunt dee oppem Maea en opp daut Launt steit.

En ekj jinkj no daem Enjel, en saed to am: "Jef mie daut kjleenet Buak". En hee saed to mie: "Nem daut Buak en at daut opp, en daut woat beta senne enn dien Buk, oba enn dien Mul woat daut seet senne soo aus seeta Honnich".

10 Ekj neem daut kjleenet Buak en aut daut opp, en daut wea seet aus seeta Honnich, oba aus ekj daut opp je-aete haud wea daut beta enn mien Buk.

11 Donn saede see to mie: "Du mottst noch fer Mensche en Natsjoone en Sproake en fael Kjeenije profitseihe."