6 Sem samverkamenn hans áminnum vér yður einnig, að þér látið ekki náð Guðs, sem þér hafið þegið, verða til einskis.

² Hann segir: Á hagkvæmri tíð bænheyrði ég þig, og á hjálpræðis degi hjálpaði ég þér. Nú er hagkvæm tíð, nú er hjálpræðis dagur.

³ Í engu viljum vér vera neinum til ásteytingar, til þess að þjónustan verði ekki fyrir lasti.

⁴ Á allan hátt sýnum vér, að vér erum þjónar Guðs, með miklu þolgæði í þrengingum, í nauðum, í angist,

⁵ undir höggum, í fangelsi, í upphlaupum, í erfiði, í vökum, í föstum,

⁶ með grandvarleik, með þekkingu, með langlyndi, með góðvild, með heilögum anda, með falslausum kærleika,

⁷ með sannleiksorði, með krafti Guðs, með vopnum réttlætisins til sóknar og varnar,

⁸ í heiðri og vanheiðri, í lasti og lofi. Vér erum álitnir afvegaleiðendur, en erum sannorðir,

⁹ óþekktir, en þó alþekktir, komnir í dauðann og samt lifum vér, tyftaðir og þó ekki deyddir,

¹⁰ hryggir, en þó ávallt glaðir, fátækir, en auðgum þó marga, öreigar, en eigum þó allt.

¹¹ Frjálslega tölum vér við yður, Korintumenn. Rúmt er um yður í hjarta voru.

¹² Ekki er þröngt um yður hjá oss, en í hjörtum yðar er þröngt.

¹³ En svo að sama komi á móti, _ ég tala eins og við börn mín _, þá látið þér líka verða rúmgott hjá yður.

¹⁴ Gangið ekki undir ósamkynja ok með vantrúuðum. Hvað er sameiginlegt með réttlæti og ranglæti? Hvaða samfélag hefur ljós við myrkur?

¹⁵ Hver er samhljóðan Krists við Belíar? Hver hlutdeild er trúuðum með vantrúuðum?

¹⁶ Hvernig má sætta musteri Guðs við skurðgoð? Vér erum musteri lifanda Guðs, eins og Guð hefur sagt: Ég mun búa hjá þeim og ganga um meðal þeirra, og ég mun vera Guð þeirra, og þeir munu vera lýður minn.

¹⁷ Þess vegna segir Drottinn: Farið burt frá þeim, og skiljið yður frá þeim. Snertið ekki neitt óhreint, og ég mun taka yður að mér

¹⁸ og ég mun vera yður faðir, og þér munuð vera mér synir og dætur, segir Drottinn alvaldur.