Sprejchwead 8
Reimer 2001
8 Deit Weisheit nijch roope? Un deit Festentnis nijch räde?
2 See steit bowe opp dee huage Städe, bie de Sied fonn dän Wajch, tweschen dee Stijchs.
3 See schrijcht enn dee Paute; bie dee Enngank to dee Grootstaut; bie dee Enngank to dee Däare.
4 Ekj roop no junt, O Mensche, un miene Stemm no dee Menschesäns.
5 Doot Weisheit festone, jie eefeltje; un hat en festendjet Hoat, jie Noare!
6 Horjcht, dan ekj woa fonn wundaboare Dinje räde; un miene opne Leppe woare rajchte Dinje räde.
7 Dan mien Mul saul Woarheit räde, un miene Leppe hausse Beeset.
8 Aul dee Wead ut mien Mul sent enn Jerajchtijchkjeit; doa es kjeen fedreidet oda fekjeadet doarenn;
9 dee sent aule kloa to dän dee festone; un rajcht to dän dee Wissenschoft finje.
10 Nemm mien Ennleare aun, nijch Selwa; un Wissenschoft leewa aus reinet Golt.
11 Dan Weisheit es bäta aus deare Steena; un aulet Fejneaje kaun nijch fejlikjt woare doamet.
12 Ekj, Weisheit, won met Fenunft, un seakj Wissenschoft ut met Fäasejcht.
13 Däm Herr Gott siene Forjcht es Beeset to hausse; Ekj haus Stolltheit un selfst Leew, un dän Beesa Wajch, un daut fedreidet Mul.
14 Rot un jesunde Weisheit sent Miene; Ekj sie Festentnis; ekj ha Krauft.
15 Derjch Mie doone Kjeenijchs Jerajchtijchkjeit utjäwe.
16 Kjeenijch Säns un Helte doone derjch Mie rejeare, un aul dee Rejchta oppe Ead.
17 Ekj ha dän leef dee Mie leef ha, un dee Mie tiedijch seakje, finje Mie.
18 Rikjdom un Ea sent met Mie; aunhoolent Rikjdom un Jerajchtijchkjeit.
19 Miene Frucht es bäta aus Golt, jo, aus reinet Golt; un mien Toonäme es bäta aus daut bastet Selwa.
20 Ekj wank enn dän Stijch fonn Jerajchtijchkjeit, enne Med fonn dän Jerejcht Stijch;
21 Soo daut Ekj mucht feuasoake dän Rikjdom to oawe moake dee Mie leef ha; un ekj woa äare Schatskomasch oppfelle.
22 Dee Herr Gott haft mie aunjeeajent emm Aunfank fonn siene Wäaj, fer siene Woakje fonn dan.
23 Ekj wort fonn dee Eewijchkjeit oppjesat; fonn dee Aunfank, fer däm daut dee Ead wea.
24 Aus doa kjeen Deepet wea, wort ekj fäa jebrocht; aus doa kjeene Wota Kjwale foll Wota weare.
25 Fer däm daut dee Boaj ennjesunke weare, fer dee kjleene Boaj wort ekj fäa jebrocht.
26 Fer däm daut Hee dee Ead un dee Felda jemoakt haud, oda daut hejchste fonn daut Stoff fonn dee Ead.
27 Aus Hee dee Himmels reed muak, wea ekj doa; aus Hee dee Krauns sate deed opp daut Deepet;
28 aus Hee dee Wolkje bowe muak, aus Hee dee stoakje Sprinkjborms muak enn daut Deepe;
29 aus Hee dee Jrense sate deed fa dän See, soo daut daut Wota sien Aunkommendeare nijch äwaträde kunn aus Hee dee Gruntloag fonn dee Ead Befäl jeef;
30 donn wea ekj bie Siene Sied, soo aus en meista Oabeida; un ekj wea jieda Dach sien Fejneaje, un freid mie jiedast mol fer Am;
31 freid mie enne Welt; un mien Fejneaje wea met dee Mensche Kjinje.
32 Nu dan, horjcht no Mie, O jie Kjinje, dan jesäajent sent dee, dee miene Wäaj nofolje.
33 Hea Unjarejchte un sie Weis, un doo daut nijch aufsaje.
34 Jesäajent es dee Maun dee no mie horjcht, dee jieda Dach bie miene Puate luat, en wacht bie mien Däare Past.
35 Dan wäaemma Mie finjt, finjt Läwe; un dee woat Gonnst finje bie däm Herr Gott.
36 Oba wäa jäajen Mie sindijcht deit siene eajne Seel Onnheil, aule dee Mie hausse ha dän Doot leef.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer