Zefanias 1

Ang Pulong Sang Dios

1 Amo ini ang mensahi nga ginpahayag sang Ginoo kay Zefanias sang panahon nga si Josia nga anak ni Amon amo ang hari sang Juda. Si Zefanias anak ni Cushi, si Cushi anak ni Gedalia, si Gedalia anak ni Amaria, kag si Amaria anak ni Hezekia.

Ang Palaabuton nga Kalaglagan

² Nagsiling ang Ginoo, “Laglagon ko sing bug-os ang tanan nga ara sa duta— ³ ang mga tawo, ang mga sapat pati na ang mga pispis kag mga isda. Dulaon ko ang mga nagatulod sa mga tawo sa pagpakasala pati man ang mga makasasala.^[a] Laglagon ko gid ang tanan nga tawo sa duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

⁴ “Silutan ko ang mga pumuluyo sang Juda pati na ang tanan nga pumuluyo sang Jerusalem. Laglagon ko ang mga nagkalabilin nga mga manugsimba sang dios-dios nga si Baal pati na ang mga pari nga nagaalagad sini, agod indi na sila madumduman pa. ⁵ Laglagon ko man ang mga nagasaka sa atop sang ila balay sa pagsimba sa adlaw, bulan kag mga bituon. Laglagon ko ang mga nagasimba kag nagasumpa nga mag-alagad indi lang sa akon kundi sa dios-dios man nga si Molec.^{[b] 6} Laglagon ko ang mga nagatalikod sa akon ukon ang mga wala nagadangop sa akon.

⁷ “Maglinong kamo sa akon presensya, kay malapit na ang adlaw nga magasilot ako. Ginpreparar ko na ang akon katawhan nga pamatyon pareho sang sapat nga inughalad. Ginseparar ko na ang mga kaaway nga akon gintawag nga magsalakay sa Juda. ⁸ Sa sina nga adlaw, pamatyon ko ang mga taga-Juda pareho sang sapat nga inughalad. Silutan ko ang ila mga opisyal kag ang mga anak sang ila hari, kag ang tanan sa ila nga nagasunod sa malaot nga mga pangginawi sang mga taga-iban nga nasyon.^{[c] 9} Silutan ko man sa sina nga adlaw ang tanan nga nagasunod sa mga seremonya sang mga wala nakakilala sa akon^[d] kag ang mga nagapamintas kag nagapangdaya agod mapuno nila sang mga pagkabutang ang balay sang ila agalon.^[e]

¹⁰ “Ako, ang Ginoo, nagasiling nga sa sina nga adlaw mabatian ang paghinibi sa Puwertahan sang mga Isda^[f] sang siyudad sang Jerusalem kag sa bag-o nga bahin sang siyudad. Mabatian man ang puwerte nga gahod sang mga nagkalarumpag nga mga balay sa mga bukid. ¹¹ Maghibi kamo nga nagaestar sa ubos nga bahin^[g] sang siyudad sang Jerusalem tungod kay magakalamatay ang tanan ninyo nga mga negosyante.

¹² “Sa sina man nga tion usisaon ko sing maid-id^[h] ang mga taga-Jerusalem kag silutan ko ang mga tawo nga nagapatawhay-tawhay lang nga nagasiling sa ila kaugalingon, ‘Wala sing himuon ang Ginoo nga maayo ukon malain.’ ¹³ Agawon ang ila mga pagkabutang kag bayaan nila ang ila mga balay. Indi sila ang magaestar sa mga balay nga ila ginpatindog. Kag indi sila ang magainom sang bino nga halin sa ila gintanom nga mga ubas.”

Ang Makahaladlok nga Adlaw nga Magasilot ang Ginoo

¹⁴ Malapit na lang gid ang makahaladlok nga adlaw nga magasilot ang Ginoo. Dali na lang ini mag-abot! Mapait ang ina nga adlaw, kay bisan gani ang mga soldado magasinggit sa pagpangayo sang bulig. ¹⁵ Amo ina nga adlaw nga ipakita sang Dios ang iya kaakig. Adlaw ina sang kalisod, kasakitan, kalaglagan, kag kapierdihan. Madulom kag magal-om ang ina nga adlaw, ¹⁶ kag mabatian ang pagpatunog sang mga budyong kag ang pagsininggit sang mga soldado samtang nagasalakay sila sa napaderan nga mga banwa kag sa mataas nga mga tore sini.

¹⁷ Nagasiling ang Ginoo, “Padal-an ko sang sina nga kalisod ang mga tawo kag magalakat sila nga daw sa mga bulag, tungod kay nakasala sila kontra sa akon. Magailig ang ila dugo pareho sang tubig,^[i] kag magakaladunot ang ila mga bangkay pareho sang ipot.^{[j] 18} Indi makaluwas sa ila ang ila mga pilak kag mga bulawan sa sina nga adlaw nga ipakita ko ang akon kaakig nga pareho sang kalayo nga magalamon sang bug-os nga duta. Gulpi ko lang nga laglagon ang tanan nga nagaestar sa duta.”