โยบ 14

New Thai Version

⁷ เพราะต้นไม้ต้นหนึ่งมีความหวัง
    ถ้ามันถูกตัดลง มันก็จะแตกหน่อขึ้นอีก
    และรากของมันจะไม่หยุดงอก
⁸ แม้ว่ารากของมันแก่ลงในพื้นดิน
    และตอของมันตายในดิน
⁹ เมื่อมันได้น้ำ มันก็ยังจะแตกหน่อ
    และงอกกิ่งใหม่เหมือนพันธุ์ไม้อ่อน
¹⁰ แต่คนจะตายไปและหมดกำลัง
    คนหายใจเฮือกสุดท้าย และเขาอยู่ที่ไหนเล่า
¹¹ น้ำจากทะเลสาบเหือดแห้งลง
    และก้นแม่น้ำแตกระแหงฉันใด
¹² คนนอนลงและลุกขึ้นไม่ได้อีกก็ฉันนั้น
    จนกระทั่งท้องฟ้าสูญสิ้นแล้ว เขาก็ยังจะไม่ตื่นขึ้นมาอีก
    และไม่อาจถูกปลุกให้ตื่นจากหลับได้

¹³ โอ ข้าพเจ้าอยากจะให้พระองค์ซ่อนตัวข้าพเจ้าไว้ในแดนคนตาย
    และให้พระองค์แอบข้าพเจ้าไว้จนกว่าพระองค์จะหายโกรธ
และให้พระองค์กำหนดเวลาแก่ข้าพเจ้า
    แล้วก็ระลึกถึงข้าพเจ้า
¹⁴ ถ้าคนหนึ่งตายไป เขาจะกลับมีชีวิตอีกได้หรือ
    ตลอดชีวิตที่ข้าพเจ้าถูกเกณฑ์ให้ทำงานหนัก
    ข้าพเจ้าก็จะรอจนกว่าถึงเวลาได้รับการปลดปล่อย
¹⁵ พระองค์จะเรียก และข้าพเจ้าจะตอบพระองค์
    พระองค์จะยินดีกับสิ่งที่พระองค์สร้างขึ้น
¹⁶ แล้วพระองค์จะดูแลข้าพเจ้าทุกฝีก้าว
    พระองค์จะไม่คอยสังเกตบาปของข้าพเจ้า
¹⁷ การล่วงละเมิดของข้าพเจ้าจะถูกเก็บในถุงที่ปิดสนิท
    และพระองค์จะปกปิดความชั่วของข้าพเจ้า

¹⁸ แต่ภูเขาจะทลายลงและแตกเป็นเสี่ยงๆ
    และผาหินเขยื้อนจากที่ของมัน
¹⁹ กระแสน้ำเซาะหินจนสึกกร่อน
    และพายุฝนชะดินเช่นไร
    พระองค์ก็ทำลายความหวังของมนุษย์เช่นนั้น
²⁰ พระองค์มีชัยเหนือเขาตลอดกาลและเขาก็ตาย
    พระองค์เปลี่ยนสีหน้าของเขา และส่งเขาให้จากไป
²¹ บรรดาบุตรของเขาได้รับเกียรติ เขาก็ไม่ทราบ
    พวกเขาถูกหลู่เกียรติ เขาก็ไม่ทราบ
²² เขารับรู้แต่เพียงความเจ็บปวดในร่างกายของเขา
    และเขาได้แต่ร้องคร่ำครวญให้แก่ตนเอง”