โยบ 16

New Thai Version

⁶ ถึงอย่างไร ถ้าฉันพูด ความเจ็บปวดของฉันก็จะไม่หายไป
    ถ้าฉันนิ่งเสีย ฉันจะหายเจ็บน้อยลงแค่ไหน
⁷     แต่บัดนี้พระองค์ทำให้ฉันเหนื่อยล้า
พระองค์ได้ทำลายครอบครัวข้าพเจ้าจนหมดสิ้น
⁸ พระองค์ทำให้ข้าพเจ้าห่อเหี่ยวลงซึ่งก็เป็นพยานปรักปรำข้าพเจ้า
    ความซูบผอมของข้าพเจ้าฟ้องข้าพเจ้าซึ่งๆ หน้า
⁹ ฉันเจ็บปวดรวดร้าวก็เพราะความโกรธของพระองค์
    พระองค์จงเกลียดจงชังฉัน
เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่ฉัน
    และจ้องเขม็งดั่งศัตรูคู่อาฆาต
¹⁰ พวกเขาเปิดปากกว้างโจมตีฉัน
    เขาหัวเราะเยาะและตบหน้าฉัน
    เขารวมหัวกันต่อต้านฉัน
¹¹ พระเจ้ายกฉันให้กับคนที่ไม่เชื่อในพระองค์
    และให้ฉันอยู่ในมือคนชั่ว
¹² ฉันสุขสบายดี แต่พระองค์ทำให้ฉันแตกสลาย
    พระองค์คว้าคอฉัน และเหวี่ยงฉันให้ฉีกขาดเป็นชิ้นๆ
พระองค์ตั้งฉันเป็นเป้าของพระองค์
¹³     นักธนูล้อมตัวฉัน
พระองค์เฉือนไตฉันโดยไร้ความปรานี
    และเทน้ำดีของฉันลงบนพื้นดิน
¹⁴ พระองค์ทำให้ฉันบาดเจ็บซ้ำแล้วซ้ำอีก
    และโจมตีฉันดั่งนักรบ

¹⁵ ฉันสวมผ้ากระสอบปกปิดผิวหนัง
    และกำลังของฉันก็ถดถอยฟุบอยู่กับดิน
¹⁶ ฉันร้องไห้จนหน้าตาแดงก่ำ
    ขอบตาก็ดำสนิท
¹⁷ แต่ฉันไม่ได้กระทำผิดประการใด
    และฉันอธิษฐานด้วยความเคารพ
¹⁸ โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย อย่าปิดบังเลือดของฉันเลย
    ให้ฉันร้องขอความยุติธรรมต่อไปเถิด

¹⁹ ดูเถิด แม้บัดนี้ พยานของฉันก็อยู่ในสวรรค์
    และผู้ที่เป็นพยานให้ฉันสถิตอยู่ ณ เบื้องบน
²⁰ พวกเพื่อนๆ ของฉันดูหมิ่นฉัน
    น้ำตาของฉันไหลพรากต่อพระเจ้า
²¹ พระองค์เป็นดั่งพยานผู้ร้องขอพระเจ้า
    ดั่งบุตรของมนุษย์ที่กระทำเพื่อเพื่อนของเขา

²² อีกเพียงไม่กี่ปี ฉันก็จะไปตามทาง
    ซึ่งจะไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว