โยบ 26

New Thai Version

⁵ คนตายตัวสั่นพรั่นพรึงใต้แหล่งน้ำลึก
    ซึ่งมีบรรดาผู้อาศัยอยู่
⁶ พระเจ้าทราบทุกสิ่งในแดนคนตาย
    และอาบัดโดน^[a]ก็ไม่มีอะไรปกคลุมไว้
⁷ พระองค์แผ่แผ่นฟ้าทางเหนือออกไปยังที่เวิ้งว้าง
    และให้โลกลอยห้อยอยู่ด้วยตัวของมันเอง
⁸ พระองค์รวบรวมน้ำไว้ในเมฆหนาทึบของพระองค์
    และเมฆก็ไม่ปริแตกเพราะน้ำหนักที่อุ้มรับไว้
⁹ พระองค์คุ้มหน้าดวงจันทร์วันเดือนหงาย
    และแผ่เมฆของพระองค์เพื่อปิดไว้
¹⁰ พระองค์ขีดเส้นโค้งเหนือผิวน้ำ
    เป็นขอบเขตระหว่างความสว่างกับความมืด
¹¹ เสาหลักของฟ้าสวรรค์สั่นสะเทือน
    และตกตะลึงเมื่อพระองค์ห้ามปราม
¹² ทะเลสงบนิ่งได้ด้วยอานุภาพของพระองค์
    พระองค์ห้ำหั่นราหับด้วยพระปัญญาของพระองค์
¹³ ฟ้าสวรรค์สว่างได้ด้วยลมหายใจของพระองค์
    มือของพระองค์แทงงูที่กำลังหนีไป
¹⁴ ดูเถิด นี่เป็นเพียงการกระทำส่วนน้อยของพระองค์
    และเราทั้งหลายได้ยินเพียงเสียงกระซิบเบาๆ จากพระองค์
    แต่ใครจะทนต่ออานุภาพอันกอปรด้วยพลังมหาศาลของพระองค์ได้”